Bron: Nederlands Dagblad

door Gijs Korevaar

DEN HAAG - ,,Je moet je niet gek laten maken. Als de begrotingen in de Tweede Kamer aan de orde zijn, werk je je drie slagen in de rondte, maar er is een grens. Ook voor mij heeft een dag 24 uur.'' Het is het motto waarmee Arie Slob (ChristenUnie) zich op de been houdt.

Deze vergaderweek is voor hem de drukste van het jaar. Op dinsdag begon de begroting Verkeer waar hij namens zijn partij het woord voert. Gisteren begon de Kamer met de begroting Onderwijs die ook al voor Slob is. Vanaf vijf uur ging Verkeer weer verder. Dat debat duurde tot kwart voor twaalf 's avonds.

Snel naar zijn overblijfadres in Den Haag en donderdagmorgen weer om kwart over tien aan de slag. De bewindslieden van Onderwijs gaan antwoorden.

Dan zit de begrotingscyclus er voor Slob op. Hij heeft Binnenlandse Zaken, Landbouw en Economische Zaken al gedaan.

Slob blijft er rustig onder. Sterker nog, hij zegt zelf 'mazzel' te hebben gehad. ,,Aanvankelijk zou donderdag na Onderwijs de Landinrichtingswet volgen. Daar moet ik ook bij zijn. Maar dat onderwerp is geschrapt.''

André Rouvoet, de politieke leider van de ChristenUnie, neemt van zijn collega een overleg over de Mestwet over, anders had Slob toch moeten blijven. ,,Gelukkig maar, want vandaag is mijn zoon jarig. Die wordt vijftien. Dan kan ik toch nog het staartje van het feest bijwonen.''

De drukke dag begint voor Arie Slob al voor aanvang van de kamervergadering. Hij is als secretaris van de fractie tevens lid van het presidium van de Kamer, die woensdagochtend bijeenkomt. Hij heeft snel de stukken doorgenomen - er staan geen belangrijke politieke zaken op de agenda - tussen het schrijven van zijn bijdrage voor de Onderwijsbegroting door. ,,Eigenlijk zou ik deze week ook naar een commissievergadering van Economische Zaken moeten, maar dat gaat niet. De vergadering van de commissie Binnenlandse Zaken over het gemeente- en provinciefonds moet ik ook laten schieten. Jammer, maar het is niet anders.''

Arie Slob is niet de enige in de Kamer die tijdens de weken van de begrotingsbehandelingen zo hard moet werken. Alle fracties hebben het druk. Ook D66 heeft er nu mee te maken. De partij is na een serie verloren verkiezingen teruggebracht tot zes leden. Nog twee keer zoveel als de ChristenUnie, maar toch moeten de diverse Kamerleden zich in bochten wringen om zoveel mogelijk overal aanwezig te zijn. Ook de SGP met twee Kamerleden kent de klappen van de zweep.

,,Het is een kwestie van keuzes maken'', vertelt Slob rustig. ,,Je moet je thema's kiezen, je gericht inlezen. In het begin ging ik een hele begroting uitvlooien. Maar ik heb maar tien minuten om over Onderwijs te spreken. Dan pik je er een paar dingen uit die van belang zijn.''

Bij Onderwijs richt Slob zich vooral op de 'kleutertoets'. Hij verzet zich tegen het voorstel van minister Van der Hoeven (CDA, Onderwijs) om kleuters voordat zij de basisschool betreden een toets af te nemen om eventuele achterstanden op te sporen. Een onzinnige maatregel, vindt Slob, en hij heeft een amendement ingediend om deze vernieuwing tegen te gaan.

In de vergaderzaal loopt hij de andere woordvoerders af om te horen wat die van zijn voorstel vinden. Hij weet Hamer (PvdA) over te halen ook haar handtekening onder het voorstel te zetten. Vendrik van GroenLinks tekent ook mee. De Vries (CDA) en Balemans (VVD) laten weten het een goed plan te vinden, maar zetten geen krabbeltje. Dat is te merken. Als die twee het woord voeren, komt Slob naar de interruptiemicrofoon om ze onder druk te zetten. ,,Ik heb grote aarzeling over de kleutertoets'', antwoordt Balemans. ,,Wat vindt u dan van het amendement'', wil Slob weten. ,,Daar sta ik positief tegenover'', laat Balemans weten. Tevreden gaat Slob weer naar zijn plaats. Een ruime meerderheid staat achter zijn plan. Hij heeft voor de ChristenUnie een belangrijke overwinning behaald.

Als Onderwijs af is, pakken bijna alle Kamerleden hun spullen en vertrekken. Naar andere vergaderingen, naar een rustig kopje koffie of voor contact met kiezers. Behalve Slob. Die sprint weg met zijn bundeltje papieren. Hij is naar zijn werkkamer om zijn stapeltje Verkeer op te halen. Meteen gaat hij weer naar zijn plekje in de vergaderzaal. Klaar voor het volgende debat. ,,Ik ben wel eens een beetje jaloers als ik naar die grote fracties kijk. Die Kamerleden kunnen hun eigen agenda bepalen, ze kunnen het land in.''

Maar er is ook een andere kant. In een grote fractie praat je maar over een heel klein deeltje van het kabinetsbeleid. Slob kent het verhaal van een Kamerlid dat pas na twee jaar zijn maidenspeech hield. ,,Die Kamerleden kijken ook jaloers naar ons. Ik heb na een paar weken in de Kamer al het debat over de vuurwerkramp in Enschede gedaan. Het werk in een kleine fractie is heel leuk. Maar de werkdruk is minder.''