Vragen van de leden Huizinga-Heringa (ChristenUnie), Ferrier (CDA) en Van der Staay (SGP) aan de Ministers van Buitenlandse Zaken en Ontwikkelingssamenwerking over vervolging van christenen in Laos.

1. Kent u het bericht dat regeringstroepen in het communistische Laos grondtroepen, bommen en chemische wapens inzetten tegen het overwegend christelijke Hmong-bergvolk? Wat is u bekend over deze gewelddadigheden? 1
2. Kent u de redenen waarom het Hmong-volk als vijanden van het regime in Laos worden gezien?
3. Bent u bereid uw verontrusting over deze gewelddadigheden over te brengen aan de Laotiaanse overheid?
4. Bent u bereid om ook in breder verband –bijvoorbeeld binnen de Europese Unie- uw zorgen over Laos kenbaar te maken?

Antwoord van de heer De Hoop Scheffer, minister van Buitenlandse Zaken, mede namens mevrouw Van Ardenne-Van der Hoeven, minister voor Ontwikkelingssamenwerking. (ingekomen 17-11-2003)

1. Ik ben op de hoogte van gewelddadigheden tussen de Laotiaanse overheid en kleine verzetsgroepen van de Hmong. Ik ben ook bekend met berichten dat deze groepen nauwelijks toegang hebben tot voedingsmiddelen of medicijnen, waardoor met name kinderen omkomen van de honger.
2. De Hmong vluchtten in de 19e eeuw vanuit China naar Laos in de hoop daar een onafhankelijke staat te vestigen. Tijdens de Tweede Indo-Chinese oorlog (1960-1975) werden de anticommunistische Hmong ingeschakeld door de VS in gevechten tegen onder meer de communistische Pathet Lao. Na de machtsovername door de Pathet Lao ontvluchtten vele Hmong het land. Van de overgebleven Hmong zijn velen geïntegreerd in de Laotiaanse samenleving. Enkele overgebleven, opstandige groepen leven onder erbarmelijke omstandigheden in de bossen en hoger gelegen gebieden. Zij houden vast aan de onafhankelijkheidsstrijd die in feite al jaren geleden is beëindigd. Van een gecoördineerde verzetsbeweging is geen sprake.
   De recente internationale aandacht voor de Hmong en de vermoedelijk door Hmong uitgevoerde aanslagen op interlokale bussen hebben de overheid in verlegenheid gebracht. Mogelijk draagt dit ook bij aan de grote achterdocht waarmee de autoriteiten de Hmong behandelen.
3. Ja
4. In EU-verband is reeds gesproken over de gewelddadigheden en de EU-ambassadeurs ter plaatse volgen de kwestie op de voet.

1 Reformatorisch Dagblad, 17 oktober jl.