Steeds meer woningcorporaties besluiten tot huisuitzetting van huurders met een betalingsachterstand. Hoewel de ene woningcorporatie daarin veel terughoudender is dan de andere, duiden signalen uit het veld op een spectaculaire toename van het aantal huisuitzettingen – ook van gezinnen met kinderen. De ChristenUnie vindt dat een slechte ontwikkeling. “Ik vind het een schande dat een paardenmiddel als huisuitzetting in ons welvarende land steeds vaker wordt toegepast. Huisuitzetting uit een sociale huurwoning vanwege een betalingsachterstand moet verboden worden, zolang de verhuurder niet het initiatief heeft genomen om een betalingsregeling te treffen – zonodig via een schuldhulpverleningstraject”, aldus Tineke Huizinga vanavond tijdens een debat over schuldhulpverlening.

 

Als de woningcorporaties samenwerken met de kredietbanken, het maatschappelijk werk en de sociale diensten kan veel menselijk leed voorkomen. Daar komt bij dat een huisuitzetting al gauw € 10.000 kost en de samenleving zo’n € 30.000 per jaar moet opbrengen voor iedere dak- en thuisloze die erbij komt.

 

Tineke Huizinga: “Huisuitzetting is niet nodig, omdat er voor woningcorporaties ook andere manieren zijn om de betalingsachterstand ongedaan te maken. Er kan bijvoorbeeld beslag gelegd worden op het loon van de huurder. Dat is ook een doeltreffende maatregel, maar de gevolgen zijn veel minder ingrijpend voor bijvoorbeeld kinderen dan een huisuitzetting”. Huisuitzetting als uiterste middel in een geval van overlast is voor de ChristenUnie een andere zaak: “Ook daarin is terughoudendheid geboden, maar in dat geval zou ik de staatssecretaris willen vragen een integraal en ambitieus aanvalsplan tegen onvrijwillige dak- en thuisloosheid te ontwikkelen”.