Datum:            6 juni 2012

Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie):
Voorzitter. Een wetsvoorstel dat door beide Kamesr wordt aangenomen, wordt niet getekend door het kabinet. Daarover spreken wij vandaag. De fractie van de ChristenUnie heeft in beide Kamers tegen dit wetsvoorstel gestemd vanwege een andere visie op de Wmo. Zij twijfelt ook of het zinvol en houdbaar is.

Ik kan het gevoel van mevrouw Leijten heel goed begrijpen. Zij geeft aan dat de staatssecretaris het voorstel niet als een aangenomen wetsvoorstel behandelt, maar als een standpunt. Dat kan niet. In de brief van de staatssecretaris lees ik dat het kabinet het een logische en noodzakelijke stap vond om met het oog op het uitvoeren van het aangenomen wetsvoorstel de Europese Commissie om een oordeel te vragen. Als het al zinvol is de Europese Commissie te benaderen, waarom heeft de staatssecretaris dat daar dan niet eerder neergelegd, zodat bijvoorbeeld de Eerste Kamer het bij haar oordeel had kunnen betrekken? Op elk moment van de behandelingsfase van dit wetsvoorstel, had de route naar de Europese Commissie kunnen worden ingezet. Als er een advies van de Europese Commissie had gelegen, was het oordeel van de Eerste Kamer wellicht anders uitgepakt. Het is allemaal niet gebeurd.

Het is helder waarom de initiatiefnemer het wetsvoorstel niet bij de Europese Commissie heeft neergelegd. In haar visie biedt de wettekst voldoende ruimte voor het college om te beslissen of de weg van de Europese aanbesteding al dan niet wordt gevolgd. De tekst legt geen verplichtingen op om een Europese aanbesteding achterwege te laten.

Volgens de fractie van de ChristenUnie is de zaak vandaag duidelijk. Het wetsvoorstel behoort te worden getekend en ingevoerd. Is het strijdig met de Europese regels, dan is het aan eventuele individuele benadeelde partijen of de Europese Commissie en uiteindelijk het Hof om daarop actie te ondernemen of daarin te beslissen.

Voor alle duidelijkheid herhaal ik dat de fractie van de ChristenUnie geen voorstander is van harde aanbestedingsprocedures. Ook zij heeft de afgelopen jaren kritische vragen gesteld over de huishoudelijke verzorging in de Wmo. Ik wijs graag nog even op de waarde van de het zogenaamd Zeeuws model, dat aansluit bij de lokale zorgbehoefte en uitgaat van een vast tarief. Ik besef dat dit vandaag losstaat van dit debat.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.