Voorzitter. De fractie van de ChristenUnie wil dat duurzame energie voorrang gaat krijgen. De grote vraag is langs welke weg wij dat het beste kunnen bereiken en welke stappen in welke volgorde genomen moeten worden. Het lijkt de fractie van de ChristenUnie het meest voor de handliggend om congestiemanagement te koppelen aan de wet voorrang voor duurzaam. Op basis van de brief van de minister van 16 december is de fractie van de ChristenUnie niet op andere gedachten gekomen. Ik proef wel duidelijk het dilemma. Door voor uitstel van de ministeriële regeling te pleiten en een behandeling in samenhang met het wetsvoorstel voor te stellen, zouden wij wellicht door een voortdurende onzekerheid over aansluiting mooie, duurzame initiatieven kunnen tegenhouden. De nadelen die de fractie van de ChristenUnie bij deze ministeriële regeling ziet, zijn groter dan de voordelen. Dat zal ik verder uitleggen.

            Wij blijven twijfels houden over de gekozen koers. Had de minister, toen er schaarste aan transportcapaciteit dreigde te ontstaan, niet meteen de deur in het slot moeten gooien en moeten stoppen met aansluiten op locaties waar schaarste aan de orde is? Toen tien jaar geleden de Elektriciteitswet is opgesteld, is juist voor dit soort situaties voorzien in de mogelijkheid om de deur op slot te doen via artikel 24, lid 2. Daarin staat dat bij een al dan niet tijdelijk gebrek aan transportcapaciteit niet getransporteerd hoeft te worden door netbeheerders. De minister heeft gekozen voor een vlucht naar voren met een systeem voor congestiemanagement. Als ik de hele situatie bekijk en het voorstel afpel, kom ik tot de volgende analyse: er is nu geen congestie, wij hebben voldoende elektriciteitsproductie beschikbaar in Nederland en de voorzieningszekerheid is niet in gevaar. Er worden centrales, met name grote grijze jongens, bijgebouwd in aantrekkelijke koelwatergebieden met goede havenfaciliteiten. Daar zou iedereen wel willen zitten. Die grote grijze jongens kunnen vervolgens niet draaien omdat er congestie is. De stroom wordt dus nog steeds geproduceerd in centrales die nu ook al draaien en via congestiemanagement worden intussen wel de nieuwgebouwde centrales die niet kunnen draaien financieel schadeloos gesteld. De burger betaalt de rekening voor een centrale die niet kan draaien, terwijl de stroom op dezelfde manier wordt opgewekt als eerst het geval was. Dit noemen wij het socialiseren van het systeem. Ik kan mij voortstellen dat op korte termijn voor een klein percentage het een financieel voordeel kan opleveren als door deze regeling capaciteit beter benut kan worden. Met deze regeling ga je daar echter ver overheen. Dan ben ik benieuwd hoe het kosten-batenplaatje er uiteindelijk uit komt te zien.

            Het Westland heeft laten zien dat er een vorm van congestiemanagement nodig is, maar dat dit ook zonder ministeriële regeling kan. Waarom wordt eenzelfde werkwijze niet op andere plekken in het land gehanteerd, waar zich vergelijkbare problemen voordoen? Dit is heel in het kort hoe wij de situatie beoordelen. Wij kijken uit naar een reactie van de minister.

De heer Hessels (CDA): Ik hoor mevrouw Wiegman aan de ene kant zeggen dat er nu geen congestieproblemen zijn. Aan de andere kant neem ik aan dat zij net als ik van bijvoorbeeld tuinders uit alle delen van het land brieven krijgt dat zij niet worden aangesloten omdat er problemen zijn met de transportcapaciteit. Hoe vallen die twee dingen met elkaar te rijmen?

Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Die geluiden heb ik inderdaad ook gehoord. Ik denk dat juist uit die hoek suggesties zijn gekomen om het anders te doen. Ik heb ons mooie programma Schoon en Zuinig er nog eens bij gepakt om te bekijken wat er nog meer gedaan kan worden om die goede doelstellingen te realiseren. Er worden suggesties gedaan voor verkorting van vergunningtrajecten, innovatie aan netwerken en voor het ondernemen in de gebouwde omgeving om de kleine wkk-installaties een plek te geven. Er zijn blijkbaar veel meer mogelijkheden te bedenken. De richting die gekozen is, heeft zeker voordelen, maar ik heb moeite met de nadelen. Alles wat je langs deze weg extra in huis haalt, kan uiteindelijk tegen je werken in het behalen van de doelstellingen en in de kosten.