ChristenUnie: grote zorgen over behandeling honger- en dorststakers

2011_Joël_Voordewind_-_ap_roukemadonderdag 23 mei 2013 09:17

ChristenUnie-Kamerlid Joël Voordewind heeft samen met collega’s van GroenLinks en D66 de staatssecretaris om opheldering gevraagd over de medische behandeling van vreemdelingen, in het bijzonder betreffende de honger- en dorststakers. Afgelopen week heeft een vertrouwensarts aangifte gedaan van mishandeling door personeel werkzaam in een detentiecentrum. De staatssecretaris heeft per brief gereageerd op de beschuldigingen van mogelijke mishandeling. Zijn uitleg over de gang van zaken staat echter haaks op het verhaal van de vertrouwensarts. Voordewind: ,,Zonder te insinueren dat het personeel van het detentiecentrum disproportioneel geweld heeft gebruikt, zijn de beschuldigingen zo ernstig en zijn de versies van de staatssecretaris en de arts zo verschillend dat het wel belangrijk is dat duidelijk wordt wat er zich nu echt heeft afgespeeld.”

De staatssecretaris volstaat met de mededeling dat er geen enkele aanleiding is om het verhaal van de arts te geloven maar dat is voor de Kamer niet te controleren. Daarom willen de indieners dat de staatsecretaris, zo nodig vertrouwelijk, de Kamer informeert over de gang van zaken. De indieners willen bovendien ook weten of vertrouwensartsen vrij toegang hebben tot de patiënten, vooral tot de honger en dorststakers die vaak erg verzwakt zijn. Ook willen de Kamerleden opheldering  over de vermeende gebrekkige communicatie tussen de medische dienst en de vertrouwensartsen.


Schriftelijke vragen aan de staatssecretaris van veiligheid & justitie over de medische behandeling van vreemdelingen namens de leden Voordewind (ChristenUnie), Voortman (GroenLinks) & Schouw (D66):

1)    Kan de staatssecretaris aangeven op grond waarvan hij tot de conclusie komt dat er geen enkele reden is om geloof te hechten aan de beweringen van de vertrouwensarts van de Guinese asielzoeker, mevrouw Bonsen?

2)    Zijn er camerabeelden beschikbaar die uitsluitsel geven over wat er daadwerkelijk heeft plaatsgevonden?

3)    Is de staatssecretaris van mening dat een verdenking van mishandeling geuit door de vertrouwensarts die meerdere consulten heeft gehad met haar cliënt genoeg reden is om een onafhankelijk arts in te schakelen om deze zware aantijgingen te onderzoeken? Zo nee, waarom niet? Kan de staatssecretaris aangeven wat het standaard protocol is wanneer er dergelijke meldingen worden gedaan? Voorziet dit protocol ook in gevallen dat medisch onderzoek, bijvoorbeeld uit angst, wordt geweigerd? Zo ja, wat zijn dan de stappen die gevolgd worden?

4)    Op welke gronden wordt een verzoek van een vreemdeling om in een isoleercel geplaatst te worden gehonoreerd? Is het gebruikelijk dat dergelijke verzoeken worden gedaan?

5)    Is het gebruikelijk dat een vertrouwensarts bij een consult geen gebruik kan maken van een medische onderzoekskamer? In hoeverre wordt de privacy van de vreemdeling tijdens een dergelijk consult gewaarborgd? Worden er tijdens dergelijke consulten, in het bijzonder bij honger/dorststakers, ook primaire hulpmiddelen als een weegschaal ter beschikking gesteld? Is het gebruikelijk dat een overlegverzoek vanuit de vertrouwensarts gericht aan medische dienst wordt geweigerd? Zo ja, op welke gronden kan dit gebeuren? Deelt u onze mening dat een dergelijk overleg in het belang van de gezondheid van de vreemdeling is? Zo nee, waarom niet?

6)    Kunt u, mede naar aanleiding van uw uitspraken in het plenair debat van 22 mei, de Kamer, zo nodig vertrouwelijk, informeren op welke wijze u de bovenstaande casus na hebt laten trekken door een onafhankelijk orgaan? 

7)    Kunt u reageren op de verklaring van de vertrouwensarts dat zij en haar medisch team herhaaldelijk de toegang werd geweigerd tot de patiënten die daartoe het verzoek hebben ingediend?

8)    Kunt u aangeven hoe er wordt gehandeld indien een vertrouwensarts melding maakt van intimidatie, slaapdeprivatie en het plaatsen van vreemdeling in een isoleercel zonder dat daar gegronde redenen voor zijn? Is het simpele feit dat de verantwoordelijke medewerker verklaart dat hiertoe wel gegronde redenen voor zijn voldoende om dergelijke meldingen als ongeloofwaardig te beschouwen? Zo nee, hoe worden dergelijke meldingen onderzocht?

9)    Is het juist dat de vertrouwensarts de toezegging kreeg dat zij toegang zou krijgen tot vreemdelingen die daartoe en verzoek hadden ingediend? Is het juist dat de medische dienst van het detentiecentrum Rotterdam vervolgens ‘op last van de directie’ op deze afspraak terug moest komen? Zo nee, kunt u aangeven hoe de zaken dan wel zijn gegaan?

10) Kunt u aangeven hoe vreemdelingen, al dan niet in hongerstaking en/of in isolatiecel, het verzoek kunnen indienen een consult te krijgen met een vertrouwensarts? Kan dit slechts via de advocaat of ook namens familieleden?

11) Is het juist dat vertrouwensarts niet/nauwelijks worden ingelicht over de medische nazorg bij honger/dorststakers? Is het juist dat vreemdelingen die in honger/dorststaking zijn gegaan binnenkort worden uitgezet terwijl volgens de vertrouwensarts de medische situatie zich daarvoor niet leent? Wordt er in dergelijke gevallen ook een second opinion van een onafhankelijk arts ingeschakeld? Zo nee, wat is dan wel de gebruikelijke procedure?

12) Kunt u deze vragen vanwege de urgentie die gepaard gaat met de verschillende honger/dorststakers deze vragen vóór aanstaande dinsdag 12 uur beantwoorden?

Labels
Joël Voordewind

« Terug

Reacties op 'ChristenUnie: grote zorgen over behandeling honger- en dorststakers'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Archief > 2013 > mei