Voor zover bekend zijn we de eerste commissie die China aandoet, aldus de Nederlandse ambassadeur Aart Jacobi in Peking. Ook voor China is een parlementair bezoek bijzonder omdat ze gemiddeld maar twee delegaties per jaar toestaan. De eerste indrukken zijn overweldigend, enorme moderne gebouwen, brede wegen, chique auto's, Mac Donalds en Starbucks. Verkeerborden in het chinees maar ook in het engels. Brommers rijden op electra. 

We bezoeken het land als commissie om te achterhalen of we moeten vrezen voor de Chinezen of ze moeten verwelkomen als vrienden. China is de tweede economie ter wereld, met een economische groei van circa 8%. Nederland is de tweede EU-investeerder in China met 1000 vestigingen van Nederlandse bedrijven en 130.000 banen.

Maar ook China kent een keerzijde. De smog in Peking blijkt als we aankomen een score te hebben van bijna 200 aan fijnstof, terwijl in Nederland niemand meer naar buiten mag bij een hogere scoren dan 50. Ze kennen zelfs uitschieters naar 800. Als de economie gerekend wordt per hoofd van de bevolking, dan komt China opeens op de 93e plaats, Amnesty staat nog steeds niet te juichen bij de mensenrechtensituatie en de godsdienstvrijheid en het land kent 30.000 cyberinspecteurs om het internet (twitter en facebook zijn verboden) een beetje 'schoon' te houden.

We bezoeken de ommuurde oude stad met de zogenaamde hutongs, de oude stadshuisjes en de kleine steegjes. De overheid ziet liever dat de oude stadskern wordt vervangen door nieuwe kantoor- en woongebouwen, maar het volksverzet is groot en ze boeken een klein succes. De afbraak wordt voorlopig uitgesteld, vertelt een activist. Een blijkbaar typisch voorbeeld van dealen en weelen van de communistisch partij, die sinds 1977 koos voor economische hervormingen en een meer pragmatische aanpak, zonder al teveel de centrale teugels te laten vieren. 

Zondag bezoeken we een kerkdienst, waar collega's Kees van der Staaij (SGP), Agnes Mulder (CDA) en ik gevraagd worden iets te delen vanuit de Bijbel. We zijn onder de indruk van de voorganger en zijn getuigenis. Er zijn circa 80 miljoen christenen in China (1,3 mrd inw), waaronder zo'n 70 procent van de zogenaamde niet-geregistreerde 'huiskerken. De huiskerken krijgen de ruimte diensten te houden zolang ze maar niet te groot worden in aantal en niet de aandacht trekken. Ze mogen geen gebouwen bezitten en geen bankrekening.  Officieel mag er niet gepreekt worden over de zendingsopdracht, de Heilige Geest en de wederkomst van Christus. Wel een verschraling, maar ook hier blijkt er 'pragmatisme' mogelijk. Kortom een land met vele gezichten. Morgen gaan we landbouwprojecten bezoeken en de Chinese muur op. Bijzonder! Wordt vervolgd.