Week 1 - Peter

maandag 02 januari 2006 23:54

Allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar! Aan mij de eer om de eerste weblog van 2006 van PerspectieF te schrijven.

In de bestuurslog van deze week Peter de Kluijver, vice-voorzitter




vrijdag 5 & zaterdag 6 januari
 
En Femke Halsema is liberaal van het jaar. Gekozen door onze vrienden van de JOVD. Dat was op de nieuwjaarsborrel van de jonge liberalen.
 
Eerst heb ik een beetje uitgeslapen, daar was ik wel aan toe. Daarna was het al snel tijd om naar Amersfoort af te reizen voor een vergadering van ons Dagelijks Bestuur: oftewel Rogier, Annemieke en ondergetekende. En voor deze keer stagiaire Hester op de laptop! Dat ging prima, en we hebben goed vergaderd. Wel lang, maar het was dan ook een lange agenda.
 
Na de DB gingen Annemieke en Hester naar huis, Rogier en ik (onder het genot van een bord spaghetti) bleven nog op het partijbureau, wachten tot het tijd was om naar Den Haag te gaan. ’s Avonds gingen we namelijk langs bij onze liberale kameraden, oftewel de jongerenorganisatie voor vrijheid en democratie, oftewel de VVD in het klein.
 
Zij kozen gisteravond ook de liberaal van het jaar. Het werd Femke Halsema. Zij kreeg die prijs voor haar manifest over de hervormingen van de economie die volgens haar nodig zijn om de verzorgingsstaat van haar ‘krachteloosheid af te helpen.’ Leuke speech kreeg ze ook, in haar bedanktoespraak moest ze veel rechtzetten, om niet rechts van de VVD weer overboord te vallen.
 
Ze had ook nog een gemeenschappelijke vijand gevonden om in de smaak te vallen bij de jonge liberalen: Wouter Bos. Daar hakten zowel zij als JOVD voorzitter Klaas-jeroen flink op in. Op zich wel begrijpelijk, gezien zijn ‘Dit land kan zoveel beter’ boek, maar wel een beetje makkelijk. De borrel was erg gezellig. Een paar oude bekenden gesproken en een paar bitterballen op. Ik realiseerde me dat de eerder genoemde KJ alweer de vierde JOVD voorzitter is die ik meemaak als PerspectieF bestuurder. Nu is de omloopsnelheid daar wel erg hoog, maar toch.
 
Ook nog complimenten voor Rouvoet en zijn team uit de Tweede Kamer (van een oud voorzitter). Dat hoor ik vaker, maar ik zou dat ook graag eens uitgedrukt zien in zetels. Daar heb ik ook wel goede hoop op hoor.
 
Zaterdag was een thuisblijfdag met ruimte voor mijn scriptie en het dweilen van de vloer. Ook leuk ;-)
 
Het was me weer een waar genoegen om mijn week voor jullie te verslaan, al was hij dan niet zo spannend. Volgende week beter, als de weblog verzorgd wordt door…. (ik heb geen idee!)
 
Tot de volgende keer!
 

donderdag 5 januari
 
De spannendste week van mijn leven! Zo voelt het wel. Niets voor mij, zo blijkt: een scriptie schrijven in een paar weken. Je zit maar achter de computer een beetje motivatie te zoeken, terwijl een scriptie schrijven op zich best leuk kan zijn. Maar ja, nog even doorbijten, het vordert op zich wel.
 
Gelukkig is er af en toe wat afleiding: gisteravond de nieuwjaarsbijeenkomst van mijn familie. Best gezellig en even heel wat anders. Daarna (’s avonds laat) toch weer achter de laptop gekropen, en nog een flinke vordering gemaakt.
 
Vandaag ook nog een paar telefoontjes gepleegd en andere dingen voor PerspectieF gedaan. Men zou eens gaan denken dat ik dat vergeten ben! Dat niet, hoewel ik moet toegeven dat men iets minder aan mij heeft deze tijd. Nog een paar telefoontjes gevoerd over het schokkende nieuws dat we afscheid nemen van Ebate! Zo ver is het nog lang niet gelukkig, dus wanhoopt niet. In ieder geval nog niet.
 
Tot morgen!

woensdag 3 januari
 
Voor de trouwe lezers van deze log hoef ik al niet meer toe te lichten waar ik mijn dag mee zoekgebracht heb: scriptie! Na het uitslapen dan. Ik ben een avond/nachtmens, en geen ochtendmens. En ik mag nu ook nog mijn eigen tijd indelen, dus ik werk door tot diep in de nacht en slaap daarna lekker uit. Op zich ideaal.
 
Tussendoor moet er wel even wat voor PerspectieF gebeuren. Zo bel ik een half uurtje met onze ‘voorzitter on tour’: Rogier Havelaar. En ik regel wat financiële beslommeringetjes voor de lustrumbundel. Ik heb de primeur: Hij is er! (De bundel dan hè). Binnenkort dus op de mat, met enige excuses voor de lichte vertraging.
 
Verrassendste nieuwtje van vandaag: Hirshi Ali is Europeaan van het Jaar!? Volgens het zinloze weetjes en sterke verhalen tijdschrift Reader’s Digest dan. Andere opvallende uitspraak was die van Cohen over Rita Verdonk. In mijn ogen zijn dat min of meer twee kampen (of twee scholen). Als je de toelichting van de hoofdredacteur leest, klinkt het CV van Hirshi Ali wel goed, maar voorlopig heb ik geen enkele aanwijzing dat die aanpak beter werkt dat Job ‘de boel bij elkaar houden’ Cohen. Die aanpak spreekt mij ook meer aan.

 
dinsdag 3 januari
Vandaag was het weer een dag van noeste scriptiearbeid. Het is wel nuttig, maar biedt weinig inspiratie voor een weblog. Zeker met zo’n onduidelijke werktitel natuurlijk. Dat merkte ik wel toen mijn trouwste lezer op hoge poten belde voor meer uitleg. Maar de schrijver, hij schreef door.
 
En hij leest door, want dat lukt ook nog net. Wouter Bos moet weer terugkrabbelen. Tenminste, zo lijkt het wel. Volgens mij valt het allemaal wel mee. Als je zijn uitspraken analyseert heeft hij inderdaad weinig positiefs gezegd over het CDA, en zeker over dit beleid. Alleen een paar open deuren ingetrapt, over tweepartijencoalities die stabieler zijn dan meerpartijencoalities. Maar de spindoktoren zijn er mooi klaar mee, het vergt weer wat lapwerk. Wat mij betreft mag dat de volgende coalitie zijn: CDA-PvdA en dan onder Wouter Bos. En als ze nog een stabiele coalitiepartner zoeken…
 
Ik geloof wel een beetje in zijn verhaal. Abstract gebeuren natuurlijk en weinig concrete alternatieven. Maar zeg nu zelf: een belangrijk deel van het beleid van het kabinet was ook echt uit noodzaak geboren. Slechts in de uitwerking pakt het soms te rigoureus uit, en worden mensen onvoldoende in staat gesteld hun eigen verantwoordelijkheid op te pakken ook. En het beleid wordt ook niet zo goed verkocht. Dus een premier die vooral bezielend is en mensen samenbindt (de boel bij elkaar houden bijvoorbeeld), dat is echt zo gek nog niet. Maar goed, eerst nog maar eens verkiezingen houden.
 
Tot morgen!


1 & 2 januari

Allemaal de beste wensen voor het nieuwe jaar! Aan mij de eer om de eerste weblog van 2006 van PerspectieF te schrijven.
Ook dit jaar hopen we jullie vanaf deze plek weer te vermoeien met politieke analyses van de koude grond, het wel en wee van hond, kat en andere bestuursleden, scriptie, huisgenoten en wat verder ter tafel komt. Veel sterkte en plezier met het lezen ervan en houd je niet in om te reageren naar de scribent van dienst (deze week: penningmeester@perspectief.nu).
 
Ik hoop dat het voor jullie allemaal een gezegend jaar mag worden, zowel in het PerspectieF werk als voor de rest.
Ik heb er wel zin in. Overigens nodigen we jullie allemaal uit om het live nog eens tegen elkaar te zeggen,
op onze fantastische nieuwjaarsborrel.
 
Gelukkig kan ik deze ‘log’ nog gewoon met tien vingers typen. Dit jaar was helemaal vuurwerkloos, voor mij tenminste.
Het is alweer een paar jaar geleden dat ik zelf mijn astronauten, kaarsen en aanverwante artikelen kocht, maar ik heb dit jaar helemaal niets met een lontje eraan in mijn handen gehouden. Wel zo veilig natuurlijk, als je tenminste niet beschoten wordt door iemand anders. Bovendien kost het allemaal miljoenen (op landelijk niveau dan). De eerste storting van de zorgtoeslag van veel Nederlanders zweeft dan ook ergens in de atmosfeer of is vandaag opgehaald door de gemeentelijke reinigingsdienst.
In een reflex denk ik dan: ‘dit was te voorspellen (en dat werd dan ook gedaan), kan die eerste zorgtoeslag dan niet ná 1 januari worden gestort? Maar aan de andere kant, mensen hebben toch ook een eigen verantwoordelijkheid om hun geld goed en nuttig te besteden. Moet je daar dan zo onvolwassen mee omgaan als overheid? Ik weet het niet. Conservatief / progressieve dilemma’s tussen de vuurpijlen…
 
Gisteren, 1 januari was natuurlijk familiedag. Tussen de kerkdiensten was het een heuse etappekoers van (schoon-)opa & -oma naar de overgrootmoeder en weer terug. Wel leuk natuurlijk, om iedereen die je met de kerstdagen mis was gelopen toch nog een hand te kunnen geven. En nu mag je er zelfs gelukkig nieuwjaar bij zeggen.
 
Vandaag, 2 januari was weer eens een normale vakantiedag. Dat houdt voor mij op dit moment in: hard aan mijn scriptie werken. Ik ben hem/haar/het aan het schrijven en dat wil ik voor 1 februari af hebben. Dat blijkt toch wel een ambitieuze doelstelling te zijn, maar het moet lukken, al was het alleen maar omdat ik op die datum al begin bij mijn eerste baan. Het is wel een mooie vakantievulling. Ter onderbreking / ontspanning vergelijk ik ziektekostenpolissen. Ik ben één van die vele Nederlanders die waarschijnlijk gaat overstappen, maar ik wil het allemaal wel goed in kaart brengen. Ik ben benieuwd hoe het over 3 jaar gaat trouwens, met de premies. Zeker voor het basispakket zal elke aanbieder nu een zo scherp mogelijke prijs willen neerzetten.
En ook voor aanvullende pakketten wordt nu nog niet al te moeilijk gedaan. Maar zal dit stelsel over 3 jaar ook nog betaalbaar én sociaal genoeg blijken. Ik vind het wel spannend.
 
Tot morgen!
 
P.S.: Inmiddels heb ik het geslacht van mijn pennenbaby opgezocht: het is een zij geworden, en we noemen haar ‘enhancing shareholder value’. Maar ik weet niet zeker of dat zo blijft, of dat we nog een andere naam gaan verzinnen voordat we bij de Burgerlijke Stand langsgaan. Het ziet er wel naar uit dat het tegen die tijd een gezonde groei heeft doorgemaakt en behoorlijk dik geworden is ;-)
 
Peter de Kluijver
Labels
Weblog

« Terug

Reacties op 'Week 1 - Peter'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.

Archief > 2006 > januari