Regelmatig staan er actiegroepen op die zich verzetten tegen uitbreiding van snelwegen of plannen voor nieuwe wegen. Steeds vaker komen deze groepen met alternatieve plannen die net zo goed de verkeersproblemen oplossen en tegelijk op meer draagvlak kunnen rekenen bij omwonenden en natuurbeschermingsorganisaties. Dik-Faber: “Ik verbaas mij erover hoe de minister met deze alternatieve plannen omgaat. Ik zie de laatste jaren alleen maar dat het ministerie alternatieve plannen naar de prullenbak verwijst zoals bij de Blankenburgtunnel bij Rotterdam en de Ring Utrecht. Ik ken nog geen enkel burgeralternatief dat door de minister is omarmd. Het is echt niet zo dat ambtenaren het altijd beter weten dan burgers. Met de mond wordt wel beleden dat er een brede participatie wordt gehouden en dat de burger serieus wordt genomen, maar in de praktijk worden burgers nog steeds als lastig ervaren.”

Goede elementen

De overheid is volgens het Kamerlid vooral bezig om redenen te zoeken waarom een plan van burgers niet kan. In plaats daarvan zou het ministerie moeten kijken welke goede elementen er uit een plan kunnen worden overgenomen of hoe het  kan worden verbeterd zodat het wel haalbaar is. Dik-Faber: “De ene keer is een plan te duur, dan zou het weer niet aan normen voldoen. Als burgers hun plan vervolgens aanpassen krijgen ze te horen dat ze te laat zijn. Je kunt toch niet van burgers verwachten dat ze gelijk hun plannen tot in de kleinste details goed uitgewerkt hebben compleet met een onderzoeksdossier van verkeers- en milieueffecten?”

Alternatief

Een actiecomité dat een alternatief heeft bedacht voor de snelweg A13/16 heeft 50.000 euro en veel gratis uren besteed om haar plannen professioneel te laten uitwerken. De enige boodschap die de minister volgens Dik-Faber geeft, is dat ze een eerdere versie van het plan al heeft afgewezen en dat ze niet steeds veranderde plannen kan beoordelen. “Ik word hier boos over. Een plan is nooit in één keer goed. Hier doen burgers uit eigen portemonnee het huiswerk dat het ministerie eigenlijk zelf had moeten doen, en dan wordt er niet eens serieus naar gekeken. Ondertussen stelt de minister haar eigen plannen wel steeds bij!”