Tineke Huizinga, Tweede-Kamerlid namens de ChristenUnie, vindt de opstelling van het CDA in het debat over de pardonregeling voor asielzoekers onbegrijpelijk. Vandaag praat de Tweede Kamer opnieuw over dit onderwerp.

DEN HAAG - Mededogen, invoelingsvermogen en lankmoedigheid. Het zijn begrippen die Tweede-Kamerlid Tineke Huizinga van de ChristenUnie mist in de opstelling van het CDA rond de pardonregeling voor asielzoekers die hier al langer dan vijf jaar verblijven.

,,CDA-kamerlid Van Fessem zegt dat het van barmhartigheid getuigt om asielzoekers te helpen bij hun terugkeer, bijvoorbeeld door geld in te zamelen. Uit eigen ervaring weet ik dat dit al gebeurt door vrijwilligers uit kerken en andere instellingen. Ze zoeken via e-mail en internet opvangadressen voor de mensen die terug moeten. Ze zamelen geld in en houden contact.''

Maar volgens Huizinga is er ook een flinke groep asielzoekers die niet terug kan of hier al zo lang verblijft dat het onmenselijk is ze nog terug te sturen. Zij vindt de pardonregeling op grond waarvan 2200 asielzoekers die nog in de eerste procedure zitten hier mogen blijven, veel te beperkt. Zij pleit in navolging van de VNG en VluchtelingenWerk voor een ruimere regeling op basis waarvan circa 6000 asielzoekers een verblijfstitel krijgen.

,,Sommigen verkeren al jaren in onzekerheid, anderen wonen hier zeker zeven of tien jaar. Ze hebben huizen toegewezen gekregen, jarenlang een maandelijkse uitkering. Hun kinderen gaan naar school. De overheid heeft hen nooit echt duidelijk gemaakt dat ze terug moeten. In feite is de indruk gewekt dat ze hier mochten blijven. Bovendien kan een deel van hen niet terug omdat het land van herkomst niet mee wil werken.''

,,Natuurlijk, ik weet dat in individuele gevallen niet iedereen recht heeft op clementie, maar er zijn zoveel mensen die al heel lang wachten, dat wat mij betreft de hele groep mag blijven.''

Zij vindt het jammer dat de uitgeprocedeerden, circa 1600 asielzoekers, niet bij het pardon zijn betrokken. ,,Deze groep valt niet onder de regeling van minister Verdonk, omdat ze niet meer in de eerste aanvraagprocedure zitten. Het CDA moedigde juist haar voorganger, Nawijn, aan om alle gevallen individueel te bekijken. Dit standpunt heeft het CDA blijkbaar weer verlaten.''

Het getuigt van barmhartigheid, vindt zij, om als overheid je hand over het hart te strijken. ,,In het opstellen van de juridische regels zoek je naar rechtvaardigheid. Maar daarin zit ook altijd een beroep op barmhartigheid ingebakken. Ik denk dat het CDA in deze kwestie zich sterk heeft laten leiden door de vrees voor aanzuigende werking. Dat we in het buitenland de naam krijgen dat, als je maar lang genoeg probeert, je hier mag blijven. Het CDA heeft hier het beroep op barmhartigheid in individuele gevallen opgeofferd voor het grotere geheel. Dat betreur ik.''

,,De angst voor de aanzuigende werking leidt tot ongelooflijk harde beslissingen, terwijl het een redelijk afgebakende groep betreft die nog onder de oude Vreemdelingenwet valt. De kous is daarmee af.''

Huizinga vindt het aanmatigend om een oordeel uit te spreken over de 'C' in het CDA. ,,Dat is niet aan mij. Ik zeg wel dat ik mededogen, invoelingsvermogen en lankmoedigheid mis bij het CDA.''

door Cees van der Laan

Bron: Trouw