Arie Slob:Voorzitter, ik beperk mij tot de problematiek in de Koegorspolder.

1. Het leek zo mooi in 2000: een innovatief project voor de verwerking van vervuild baggerslib. Een slibdepot en een verwerkingsproef op één locatie: uniek in Nederland. De Koegorspolder bleek een uitstekende locatie. Twee jaar lang worden er keurig afspraken gemaakt en voorbereidingen getroffen, en als een donderslag bij heldere hemel komt Verkeer en Waterstaat begin dit jaar met de mededeling dat het depot en de proef gescheiden worden, en dat wat de proef betreft de locatie Koegorspolder niet meer vaststaat. “Vindt u het gek dat Terneuzen zich gepakt voelt?”

2. Het onverkwikkelijke in het geheel vind ik dat Verkeer en Waterstaat zich verschuilt achter ‘onvoorziene’ omstandigheden van juridische aard. Maar eerlijk gezegd vind ik dat nogal mager. Het lijkt me tamelijk verwijtbaar dat Verkeer en Waterstaat de juridische bezwaren pas twee jaar na de start heeft ingezien. Als je een overeenkomst gaat sluiten met gemeente Terneuzen, dan zoek je toch vantevoren uit of het aanbestedingsrechtelijke en mededingingsrechtelijk in de haak is om zo’n groot project zonder openbare aanbesteding te realiseren? Waarom is de landsadvocaat pas zo laat om advies gevraagd? Dat is toch niet een ‘onvoorzienbare omstandigheid’? Dit weegt voor mij zwaar, want hier zit voor Terneuzen de grootste pijn. De vraag of de staatssecretaris contractbreuk pleegt is hier aan de orde. Terneuzen heeft hoe dan ook nu het gevoel in de staatssecretaris een onbetrouwbare partner te hebben. Graag een reactie derhalve!

3. Behalve juridische bezwaren maakt de staatssecretaris ook melding van onvoldoende aanbodgaranties. Ik had echter de indruk de specie niet noodzakelijk uit de regio moet komen, maar uit heel Nederland kon worden aangevoerd. Daarom kan ik me er weinig bij voorstellen dat hier een risico ligt. Graag nadere toelichting.

4. Intussen voelt Terneuzen zich aan het lijntje gehouden met de belofte van een eenvoudig depot met zandscheiding, met de vage belofte dat de verwerkingsproef alsnog op de locatie Koegorspolder zou kunnen komen. Daar kopen ze natuurlijk niet zoveel voor, zeker als deze vage belofte hen ook nog 7 miljoen moet kosten. Kan de staatssecretaris nu helder maken of zij ernaar streeft om de proef uiteindelijk op de Koegorspolder te realiseren, en op welke termijn?

5. Uit de antwoorden maak ik op dat de staatssecretaris dit najaar met de aanbesteding voor de proef wil starten. Gaat ze dat halen, nu het bestuurlijk overleg zo vast dreigt te lopen?

6. Naast het depot en de verwerkingseenheid heeft de gemeente Terneuzen nog andere bedrijfsactiviteiten, zoals windmolens en recycling, gepland op het terrein Koegorspolder. Die lopen vertraging op doordat de MER-procedure is vertraagd. Wie ligt er nu volgens de staatssecretaris ten grondslag aan de vertraging, Rijkswaterstaat of de gemeente Terneuzen? Dit is vooral relevant voor de schadeclaims die Terneuzen krijgt ten gevolge van deze vertraging.

7. Voorzitter, het zou niet goed zijn wanneer deze bestuurlijke impasse blijft voortbestaan. Mijn gevoel is dat het probleem in de communicatie ontstaat doordat V&W het feit negeert dat er wat Terneuzen betreft sprake is van integrale planvorming. Mijn klemmend beroep op de staatssecretaris is dan ook om het overleg met Terneuzen niet te beperken tot het slibproject, maar het gesprek breder te voeren door ook naar de andere aspecten van het bestemmingsplan te kijken, aangezien het bestemmingsplan niet economisch haalbaar is zonder de bijdrage van V&W in de vorm van het slibdepot en de verwerkingsproef.