Na drie dagen op de VN klimaattop rond gelopen te hebben ben ik redelijk ingeburgerd in de wereld van diplomaten, lobbyisten en borrels. Het idee om deel te zijn van iets groots is spannend en tegelijkertijd frustrerend. Wat kan je betekenen? Kamerleden uit Nederland waar normaal tegenop gekeken wordt lopen hier als in een schoolklasje door een grote wonderenwereld.

Van alle tienduizenden aanwezigen is er nu een groepje van 25 onderhandelaars echt knopen aan het door hakken. Op zich goed. Het lijkt echter dat de ambities laag zijn. De wetenschap is er over uit dat er flink gereduceerd moet worden op onze CO2 uitstoot. De praktijk is helaas dat 30% reductie al heel veel is om landen op vast te leggen.

Het is een beetje als bij een voetbalwedstrijd. Het is geweldig om in het stadion te zitten. Maar als het er om gaat zie je het thuis op buis veel beter. Hier in Kopenhagen is het moeilijk om te weten wat dat kleine groepje onderhandelaars bekokstoofd.

De top wordt extra leuk doordat de Nederlanders elkaar regelmatig opzoeken in het Holland Climate House. Ook zijn er s’avonds in de stad vaak borrels. Het klimaat wordt er niet direct beter op, maar het is goed als het duurzaamheidnetwork van Nederland sterker wordt.

Naast de inhoudelijke betrokkenheid maken we korte filmpjes om een indruk te geven van de sfeer. Hier het tweede filmpje van de VN klimaattop.