Kerstman vindt eenzaamheid in zomer het ergst

Wat is er erger dan alleen te zijn eind december? Dat is eenzaamheid in de zomer, vinden de jongeren van de ChristenUnie. Ze vroegen gisteren aandacht voor dit onderschatte probleem.

Den Haag, 25 juli. De baarden van drie kerstmannen wapperen. Het trio zit aan een lange eettafel. Ze delen de maaltijd met vijftig mensen, die moeite doen om hun met eten volgeladen borden niet in het zand te laten blazen. Al eerder zijn er een paar kerstballen gesneuveld in het natuurgeweld.

Met dit kerstmaal, gisteren op het strand van Scheveningen, wilde de jongerenorganisatie van de ChristenUnie, PerspectieF, een probleem aan de orde stellen dat normaal alleen aandacht krijgt in de kerstperiode: eenzaamheid.

Sociaal isolement
De christelijke jongeren vinden dat veel mensen niet alleen eind december in een sociaal isolement zitten, maar het hele jaar. Eenzaamheid is juist midden in de zomer een groot probleem, zegt voorzitter IJmert Muilwijk van PerspectieF. „Want de weinige contacten die sociaal geïsoleerden hebben, zijn dan op vakantie. En in kleine dorpen zijn de buurtsupers dicht.”

Voor de maaltijd en de gasten werd de hulp ingeschakeld van VanHarte Resto, een maatschappelijke organisatie die diners organiseert om eenzame mensen bij elkaar te brengen. Directeur Fred Beekers: „Wij zien de eettafel als sociaal bindmiddel. Tijdens een maaltijd leer je elkaar goed kennen.” Vanaf 2011 zal VanHarte Resto ook scholieren over de vloer krijgen, in verband met hun maatschappelijke stage.

Karst T.
Volgens Beekers is er meer oog voor eenzaamheid sinds Karst T. op Koninginnedag inreed op een mensenmassa. „Eenzaamheid drijft mensen tot waanzin. En wat zie je in de zomer? Mensen brengen hun hond naar het asiel, terwijl hun ouders thuis alleen zitten. Daarom pleiten wij voor meer ontmoetingsplekken, zoals buurthuizen. Die zijn nu vaak ’s avonds en in het weekend dicht, hoewel er dan juist behoefte aan is.”

PerspectieF-voorzitter Muilwijk legt uit waarom de jongerentak van de ChristenUnie het kerstdiner organiseert. „Er leven een miljoen eenzame mensen in Nederland. Dat aantal zal de aankomende tijd groeien, dus is het een aandachtspunt voor jongeren. Een diner als dit kost weinig geld, maar heeft veel resultaat."

Vicieuze cirkel

Maria Ceelie is een vaste bezoeker van de dineravonden van VanHarte Resto. „Eenzaamheid is een vicieuze cirkel. Je raakt er steeds verder in verstrikt. Gelukkig ben ik de eerste keer door vier bewoners van mijn flat meegenomen naar een dineravond. Ik vond het zo gezellig dat ik nu altijd ga.”

Mensen moeten uiteindelijk wel zelf uit hun isolement komen, zegt Helena Wolff, een andere genodigde van het kerstdiner, stellig. Ze zit na de maaltijd met drie anderen in de zon. „Als ik bij kennissen op bezoek ga, zeggen ze soms dat ze jaloers zijn dat ik nog wandel en ga winkelen, en dat zij dat niet kunnen.”

Wolff wordt dan altijd een beetje boos. Toen je het kon, deed je het niet, zegt ze dan tegen hen. „Dat ze nu jaloers zijn, is hun eigen schuld.”