Niettemin moet de hele Nederlandse samenleving verantwoordelijkheid nemen voor deze criminaliteit en segregatie, althans een bijdrage leveren voor een oplossing. Een afschuifmentaliteit zal heus geen problemen oplossen en repressie of ontkenning van de problemen zijn tot nu toe de enige aangedragen methodes voor het omgaan met integratie. Boekverbod, Koran verbod, spreekverbod, geef een hand, kook geen gerechten die gek ruiken. Zouden al deze geboden en verboden werkelijk helpen? Veel immigranten hebben een achterstandspositie op het gebied van taal, baan en opleiding. Wanneer een gast arbeider in Nederland komt te werken die de taal nauwelijks beheerst, en waarvan dat ook niet gevraagd wordt, is het voor te stellen dat zoiets niet in één generatie is bijgeklust. Vanuit deze gedachte is positieve discriminatie van migranten een logische vervolgstap. Hoewel dit onder andere achterstaande (autochtone) groepen in de Nederlandse samenleving als zeer onrechtvaardig wordt gezien. Ironisch genoeg vertrekken veel sucesvolle immigranten naar het land van herkomst omdat zij zich niet meer thuis voelen in Nederland. Dat is ook niet zo gek wanneer de bevolkingsgroep waarmee jij jezelf identificeert dagelijks zeer negatief in de media staat. Dit soort paradoxen vallen mij steeds meer op. Moderne media kunnen daden op het wereldniveau zoals 9/11 en Afghanistan bij de mensen thuisbrengen alwaar het een geheel eigen leven gaat leiden. Ik zag laatst een man vertellen dat men in Afghanistan gewoon heel erg gelovig was net als in Staphorst. Dit moest de oorzaak zijn van terrorisme en de taliban. Het één en ander wordt rechtstreeks in het referentiekader gepast. Islam, Turken, Marokkanen, Staphorst en 9/11. Zoek de overeenkomsten. De wereld kan verklaard worden door een paar overkoepelende principes, maar de straat voor de deur, daar kom ik niet meer. Alleen dan om door heen te snellen naar mijn werk. De denktrant is maar al te vaak: de wereld is groot, denk klein. Maar wat zijn nu de waarden die wij hoog in het vaandel hebben staan? Wat zijn de voorwaarden voor een samenleving waar wij ons wel prettig in voelen. Door toch elkaar ruimte en tijd te gunnen en door elke ouder, buurtbewoner en scholier afzonderlijk een keuze te laten maken voor integratie. Door samen naar school en werk te gaan en dezelfde taal te spreken. De overheid kan een paar voorwaarden voor deelname in de maatschappij stellen, maar vooral brengt integratie een verantwoordelijkheid voor elke Nederlander met zich mee.