Meer mondiaal milieu, minder nationale natuur!

Met pijn en moeite worden er in Nederland kleine stukjes ‘nieuwe natuur’ gecreëerd. Op zich een nobel streven. Tegelijkertijd verdwijnt echter het mondiale milieu onder onze neus. Het Amazoneregenwoud is over een paar decennia weg, het klimaat verandert en de poolkappen smelten, maar Nederland besteed haar groene euro’s liever aan een paar voetbalvelden ‘nieuwe natuur’ dichtbij huis. Straks lopen de edelherten door de Kalverstraat, maar zijn de longen van de aarde weg. Daarom zeg ik; investeer meer mondiaal milieu, minder Nederlandse natuur.

 Vandaag liep ik op Tiengementen, een eiland in het Haringvliet bij Rotterdam. Het eiland is sinds kort ‘nieuw natuur’. Vroeger, nog niet zo heel lang geleden, was Tiengementen een eiland waar graan verbouwd en vee geteeld werd. Om het eiland landbouwproof te maken is er decennia strijd geleverd met het water. Een eeuw later worden er miljoenen geïnvesteerd om het eilandje terug te geven aan de natuur. Voor dat geld had duizend keer zoveel natuur bespaard kunnen blijven aan de andere kant van de wereld.

De milieulobby in Nederland bijt in haar eigen staart. Ze wil én natuur hier én natuur daar. Hartstikke leuk, maar een ‘groene euro’ kan je helaas maar 1 keer uitgeven. Prioriteiten stellen dus. Ook als het gaat over windmolens weet de milieulobby het niet meer. Organisaties als Natuur & Milieu vragen om duurzame energie, maar zijn tegen windmolens omdat het landschapvervuiling is. Is een mooi uitzicht nu echt meer waard dan het welzijn van onze kleinkinderen? Guess not!

De conclusie is simpel. In plaats van met pijn en moeite landschap te behouden en ‘nieuwe natuur’ te creëren in Nederland kunnen we onze groene euro’s beter inzetten om het mondiale milieu te behouden. Daar liggen dé uitdagingen van onze generatie. Als die problemen eenmaal verholpen zijn vind ik het prima om miljoenen in de Nederlandse natuur te investeren. Een wandeling in de nieuwe natuur van Tiengementen is namelijk echt prachtig.