In Nederland wordt het normaal dat nota’s en adviezen vaak eerder bij journalisten op de mat liggen dan bij het kabinet of de Kamer. Ondanks dat het niet duidelijk is of het gelekte stuk wel klopt neemt iedereen het voor waar aan. Zelfs de politiek. Niet echt handig. Een zichzelf serieus nemend orgaan snapt toch wel dat je niet reageert op losse flodders? Het advies zelf laat ik dan ook even voor wat het is. Wat ik interessanter vond waren de reacties op het stuk. Er is vaak totaal geen begrip voor de opvattingen van reformatorische scholen. Dat je het er niet mee eens bent is best. Dat mag altijd. Jouw ideeën over seksualiteit opleggen aan anderen is wat anders. Reformatorische scholen hebben recht op een minderheidsopvatting. In een vitale democratie is er ruimte voor minderheidsopvattingen die voortvloeien uit geloofsovertuiging. In dit geval is dat toevallig homoseksualiteit. De meerderheid behoudt hiermee vrijheden voor minderheden. Uit de reacties op het uitgelekte advies blijkt het tegenovergestelde. Er is altijd een spanning geweest tussen gelijkheid en vrijheid van mensen. Zelfs in de grondwet zit die spanning. Het eerste artikel stelt dat gelijke gevallen gelijk behandeld zullen worden. Verderop in diezelfde grondwet wordt echter de vrijheid geboden voor scholen om een selectiebeleid te voeren om de identiteit van de school te behouden.
De weging van deze grondrechten verschilt door de tijd heen. Dat is prima. Op basis van de reacties op het uitgelekte stuk van de Raad van State krijg ik echter het idee dat er een collectief eenheidsworstideaal ontstaat eeuw na de invoering van het bijzonder onderwijs is een opfriscursus dan ook nodig. Daarom: geeft onderwijs óver bijzonder onderwijs.

Dit artikel verscheen op www.opunie.nl, een christelijke opiniesite over politiek en maatschappij.