Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie):

Voorzitter. De toezegging dat volgende week een rapport verschijnt over de toekomst van de IJsselmeerziekenhuizen, beperkt vandaag enigszins de discussie. Dat is jammer voor de kwaliteit en inhoud van dit debat, maar vooral voor de vele mensen die ongerust zijn en dit debat volgen.

Ik kan het me goed voorstellen dat mensen ongerust zijn. Zijn acute zorg en verloskundige zorg wel voldoende bereikbaar, zowel nu als in de toekomst? Wat kunnen wij in de toekomst verwachten? Dergelijke gedachten leven. Kan de minister vanavond de precieze situatie van acute zorg op dit moment toelichten, zeker in het licht van de diverse Kamervragen van enkele weken geleden over al dan niet vestiging van noodhospitalen?

Ik meen dus dat het goed zou zijn, juist omdat al die mensen vanavond dit debat volgen, hiervan uitleg te geven.

Als ik een klein beetje in aanmerking neem hoe deelbelangen en eigenbelangen tot nu toe een rol hebben gespeeld bij het voortbestaan van ziekenhuizen, dan maak ik mij zorgen. Staat de patiënt, de zorgvrager wel voldoende centraal? Wat de ChristenUnie vooral zorgen baart, is dat er kennelijk zoveel ruimte voor mismanagement bestaat dat ziekenhuizen in deze situatie terecht kunnen komen. Zelfs de gemeentelijke overheid ziet zich genoodzaakt om op verzoek van de grootste verzekeraar in de regio steun te verlenen. Dan vraag ik mij af: hoe zit het nu met die onderscheiden verantwoordelijkheden? En: welke conclusies trekt de minister uit deze kwestie met het IJsselmeerziekenhuis? Ik stel deze vragen en besef dat ze pas na het verschijnen van het rapport beantwoord kunnen worden.

De minister zegt te hechten aan spreiding en bereikbaarheid van de zorg, maar van de minister wordt niet een bepaalde mate van hechting verlangd. Hij is uiteindelijk verantwoordelijk voor de kwaliteit, de bereikbaarheid en de toegankelijkheid van de gezondheidszorg. Tegen de minister wil ik zeggen: maak dat waar en maak dat vooral zichtbaar.