Arie Slob complimenteert de Taakgroep Vernieuwing Basisvor-ming met de krachtsinspanning die is verricht om in goede samenspraak met het veld te komen tot een groot aantal adviezen. Hij neemt afstand van de suggesties die naar aanleiding van het rapport van de taakgroep in de media zijn gewekt dat hiermee de basisvorming wordt afgeschaft.

Er komt meer ruimte voor scholen om de onderbouw naar eigen inzicht in te richten. De uitwerking daarvan moet zorgvuldig gevolgd worden. Er zal een goede balans gevonden moeten worden in verantwoordelijkheden. Differentiatie is prima, maar de verschillen tussen de scholen mogen niet te groot worden. Met name is van belang dat de goede kwaliteit van het lesgeven in de onderbouw wordt vastgehouden en waar mogelijk verder wordt versterkt. Er moet op gelet worden dat er sprake is van doorlopende leerlijnen, dus een goede aanslui-ting op het primair onderwijs en op de bovenbouw van het voortgezet onderwijs. Daarbij is van groot belang op welke wijze vorm wordt gegeven aan het afleggen van verantwoording over de keuzes die gemaakt worden en het toezicht daarop.

Een van de meest in het oog lopende positieve veranderingen in de voorstellen is het inperken van het enorme aantal kerndoelen in de onderbouw. Er is een opsplitsing gemaakt tussen kerndeel en differentieel deel.  Helder moet blijven hoe die verdeling plaatsvindt en op welke wijze scholen de vrijgekomen ruimte gaan invullen en dat dit de kwaliteit heeft die het verdient.

De heer Slob kan zich voorstellen dat de minister het niet meer nodig vindt om artikel 25 WVO te laten bestaan als het gaat om de kerndoelen. Zijn de organisaties en degenen die in het verleden gebruik hebben gemaakt van die afwijkingsmogelijkheden hierover geraadpleegd?

In het advies van de taakgroep over onderwijstijd, waarvoor een breed draagvlak is in het veld, wordt de scholen ruimte geboden om daar zelf keuzes in te maken. Er moet een aan-zienlijk bedrag beschikbaar komen om deze omslag goed te kunnen maken. Waarom wijkt de minister in haar voorstel afvan dit advies? Denkt zij dat het probleem opgelost wordt omdat er ruimte is om minder les te geven? De ruimte voor scholen en de financiële middelen om in die ontwikkeling te investeren is al heel beperkt. Niet onderschat moet worden wat er op de scholen afkomt, met name als het gaat om het invullen van de vrije ruimte. Daar zullen de docenten goed voor worden toegerust. Dat zal tijd vragen en er zal geld voor nodig zijn om dat op een goede wijze te doen. De middelen die daar nu voor beschikbaar worden gesteld, zijn te beperkt.

Wat is de rol van de inspectie in dit geheel? Van belang is dat er absolute duidelijkheid komt over het minimumpakket aan eisen waar de scholen aan moeten voldoen, de eisen die gesteld worden aan de scholen, het minimumpakket aan eisen waar de scholen aan moeten voldoen. Als dat te vaag is, wordt het voor de inspectie moeilijk om daar op een goede wijze toezicht op uit te oefenen. Dat toezicht blijft van belang. Heeft de inspectie voldoende menskracht om invulling aan deze taak te geven?

Een punt van aandacht is de ontwikkeling van de leermethodes en leermiddelen. Hierbij moet ingespeeld worden op de eisen die scholen stellen, maar omdat die eisen heel divers zijn, is dat lastig. Welke gevolgen heeft dit voor de hoogte van de schoolkosten?

De heer Slob vraagt om een nadere toelichting op het punt van de bevoegdheden. Ook hier geldt dat de kwaliteit vastgehouden moet worden. Die is voor een groot gedeelte geborgd in de bevoegdheden die docenten zullen moeten hebben. Het is voor de overheid een enorme verantwoordelijkheid om daarin de juiste balans te vinden.