Na een kort verhaaltje van zijn kant over de verhoudingen tussen Israel en de palestijnen in de westelijke jordaanoever en Gaza krijg ik de kans vragen te stellen. Tijdens mijn bezoek aan Israel kreeg ik de indruk dat ze aan de ene kant heel behoefte hebben aan steun, maar aan de andere kant niet te veel pottenkijkers willen die allemaal doen alsof ze de baas zijn in Israel. Dat wringt. Wat zou Lieberman doen als hij in de positie van Verhagen stond? Zijn antwoord was eerlijk. Inderdaad, we willen steun, maar besef je wel dat Israel een soevereine Staat is.

Lieberman blijft moeilijk te pijlen. Op het gebied van mensenrechten schending in de Palestijnse gebieden sta ik niet achter zijn beleid. Al moet daar wel bij gezegd worden dat als je dagelijks beschoten wordt vanuit Gaza en je een vijand hebt die jou bestaansrecht ontkent dat je dan tot dat soort beleid aangezet wordt. Daarom de onderstaande column die ik voor opunie.nl schreef.
---------------------------
Liever Lieberman dan Van Dam
De Israëlische minister van buitenlandse zaken Lieberman arriveerde vandaag in Nederland. Hartstikke leuk zou je zeggen. Toch moet Van Dam van de PvdA de sfeer weer bederven. Onterecht. Lieberman verdient net zo’n onthaal als andere buitenlandse ministers.

De vrijheid van meningsuiting wordt momenteel zwaar bevochten in Nederland. Wat mag je zeggen? Wat niet? Is een vergelijking van de PVV met de NSB beledigend? Of is het introduceren van een kopvoddentaks kwetsend? Over en weer worden de randjes opgezocht. Oog om oog, tand om tand is de nieuwe sport. Ofwel, een belediging om belediging cultuur.

Met de komst van Lieberman wordt deze nieuwe volkssport voortgezet. Wat kunnen wij eens tegen de foute uitspraken van de Israëlische minister doen? PvdA Kamerlid Van Dam werd vannacht waarschijnlijk wakker met in zijn ogen de ingeving van het jaar: ”Laten we hem het officiële ontvangst ontzeggen. Daar zal hij van schrikken”. Los van dat het Lieberman waarschijnlijk een rotzorg zal zijn of hij ‘officieel’ ontvangen wordt, gaat het er een slecht signaal uit van het idee van Van Dam. Lieberman is democratisch aan de macht gekomen en is bereidt om naar vrede voor Israel én de Palestijnen te zoeken. Over de invulling van deze inzet kunnen we van mening verschillen, maar het staat vast dat Israel de afgelopen jaren met bijvoorbeeld het terugtrekken uit de Gazastrook bereidwilligheid heeft getoond.

Veel onbegrijpelijker is dat de PvdA met Hamas om tafel wil. Deze organisatie mag dan wel democratisch aan de macht gekomen zijn, het is openlijk een terreurorganisatie en is niet bereid om naar vrede te streven. De talloze fysieke aanslagen vallen in het niet bij de mondelinge uitglijers van Lieberman. Na de overwinning op Fatah heeft Hamas veel Fatah vermoord en door de knieën geschoten (hoezo democratisch?). Ook erkennen ze de staat Israel niet, wat alle onderhandelingen verlamt. Hamas wil geen vrede. Hamas wil macht. Volgens de PvdA is dat alles echter geen rede om niet in gesprek te gaan. Wel moet volgens Van Dam Lieberman, die wel bereidwilligheid heeft getoond, aangepakt worden. Onbegrijpelijk.

Hamas is de partij die geen onthaal verdient. Lieberman is ook geen lieverdje, maar verdient in ieder geval een fatsoenlijke ontvangst.
IJmert Muilwijk