Wat betekent dat conservatisme eigenlijk? Dat je alles bij het oude wil laten? Nee, niet precies. Conservatieven zoals Bart Jan Spruyt leggen veel verantwoordelijk bij de samenleving zelf. Kleine overheid dus. Een goed ideaalbeeld wat mij betreft. De overheid moet zeker niet alles naar zich toetrekken zoals socialisten vaak bepleiten. Het zou mooi zijn als we in kleiner verband voor elkaar opkomen en niet via zo’n unanieme en logge overheid.

Helaas hebben we wel te maken met een hele individualistische samenleving waarin juist de verbanden verdwijnen die zorg voor elkaar regelen (kerk, gezin, verenigingen etc.). Als je nu dus zomaar overheidstaken zou stoppen, kunnen er mensen tussen wal en schip vallen. Dat kan ik niet goedkeuren. Neem nu kindermishandeling. Dat kan je toch niet laten gebeuren? Daar moet je ingrijpen. Zelfs als dat betekent dat je achter de voordeur komt.

Een ander punt waarop we flink botsten was de komst van de Islam. Spruyt pleit er voor dat we als Nederland uitspreken dat het christendom een voorkeurspositie krijgt. Ik ben zelf christen, maar heb helemaal geen behoefte aan zo’n voorkeur. Mijn geloof wordt daar echt niet sterker door. Ook vind ik dat andersgelovige, bijvoorbeeld moslims, ruimte moeten krijgen om hun godsdienst te uiten. Bijvoorbeeld door moskeeën te bouwen. Niet omdat ik die gebouwen zo prachtig vind en zo graag het vrijdagsgebed over stad hoor schallen. Nee, uit de overtuiging dat je als overheid niet mensen moet belemmeren in hun geloof. Dat zou ik zelf ook niet leuk vinden. Ik ben bestuurslid van het Iran Comité. Dagelijks hoor ik de verhalen hoe christenen in Iran vervolgd worden en niet de mogelijkheid hebben om kerken te bouwen. Daar vecht ik tegen. Dan moeten wij niet hetzelfde hier in Nederland gaan doen.

Conclusie, ik ben toch wat minder conservatief dan ik dacht. Conservatieven zeggen wel hoe het niet moet, maar ik hoor weinig over hoe het dan wel zou moeten. Of moeten we de boel de boel laten en problemen laten bestaan? No way!