Tineke Huizinga-Heringa: De leden van de fractie van de ChristenUnie hebben met belangstelling kennisgenomen van de onderhavige brief inzake de verdere behandeling van de goedkeuring van het Kaderverdrag. Zij stellen vast dat de brief haast het karakter draagt van een novelle, nu het kabinet voorstelt alsnog een andere, meer beperkte invulling te geven aan het begrip nationale minderheden. Zonder deze andere invulling zal het voorstel immers niet kunnen rekenen op goedkeuring door de Eerste Kamer.

 

De leden van de fractie van de ChristenUnie onderschrijven deze koerswijziging, hetgeen geen verbazing zal wekken gelet op de opstelling van hun fractie bij de eerdere behandeling in de Tweede Kamer, enkele jaren geleden. Zij zijn namelijk van mening dat Nederland er goed aan doet het verdrag zoveel mogelijk uit te leggen in de geest van de strekking van het ver-drag en die strekking luidt, zoals eerder bij de behandeling in de Tweede Kamer vermeld, dat het bij dit verdrag niet gaat om integratiebeleid, en dus etnische minderheden als zodanig, maar om de bescherming van nationale minderheidsgroepen in de meer tradionele zin van het woord. Of zoals het in de Eerste Kamer door het CDA is verwoord: “De finaliteit van het verdrag is … een andere. Het verdrag legt een verdedigingslinie rond groepen die historisch in een min of meer gespannen verhouding staan tot de overheid, en verschaft de leden daar-van, hun kinderen en hun kinds kinderen aanspraken tegenover die overheid… Het integra-tiebeleid is echter van een andere aard, want dat is er juist op gericht om zo snel mogelijk, als het kan binnen een generatie, een aantal hindernissen op te ruimen.” Deze beide opvattingen inzake het onderscheidende karakter van het integratiebeleid ten opzichte van het minder-hedenbeleid als bedoeld in het verdrag, sluiten weer aan op de omslag in het integratiebeleid, zoals het kabinet dat inmiddels heeft verwoord in de Beleidsbrief rapportage integratiebeleid etnische minderheden.