AO Zelfregulering audiovisuele media

We spreken vanmorgen over het Nicam en de Kijkwijzer, over wat er allemaal goed en fout gaat op dat gebied. Ik wil mijn bijdrage beginnen met allereerst te wijzen op de verantwoordelijkheid van ouders. Wat we hier ook allemaal zeggen over de Kijkwijzer, primair staat voor ons de verantwoordelijkheid van ouders voor hun kinderen voorop. Als ouders hun kinderen (ik zeg het wat gechargeerd) onbeschermd aan hun lot overlaten, de televisie als oppas gebruiken, jonge kinderen een eigen televisie op hun kamer hebben, kinderen zonder belemmeringen zich op de digitale snelweg mogen begeven, op hun Playstation of X-box zonder problemen de meest gruwelijke spelletjes kunnen spelen, ouders ruzie maken als hun kind niet mee de bioscoop in mag als de classificatie hoger uitvalt dan de leeftijd van hun kind, dan kunnen we hier met elkaar nog zoveel willen en regelen, maar dan redden we het niet. We mogen ook nooit de verantwoordelijkheid van ouders voor hun kinderen overnemen. Het zijn en blijven hun kinderen.

Nicam en Kijkwijzer kunnen voor ouders wel instrument zijn om aan hun verantwoorde-lijkheid invulling te geven. Werkt dat instrument, is de vraag waar we ons vanmorgen mee bezighouden. Er is in vanaf 2001 bewust gekozen voor zelfregulering. Mijn fractie concludeert dat er vanaf dat moment wel het nodige gebeurd is. Er wordt nu veel meer geclassificeerd dan vroeger bij de ‘oude’ filmkeuring gebeurde. Ook zijn er nieuwe classificaties bij gekomen. De vraag is of de classificatie wel correct werkt. De regering is daar zeer positief over. De zelfregulering werkt, staat er haast juichend in de brief van 21 november 2003. Is dat zo?, vraag ik de beide staatssecretaressen. Ik heb niet zoveel behoefte aan een welles/nietes spelletje over allerlei filmtitels, maar hoe kan het dat onder andere van de kant van Ouders &Co en de publicist Kuitenbrouwer ons (tot gisteren toe) overladen met titels van films die onjuist geclassificeerd waren. Waar ligt dat aan? Worden er verschillende criteria gebruikt? Ligt het aan een voor een groot deel niet aangesloten zijn van de dvd- en videobranche (veeg teken overigens), ligt het aan de slager die zijn eigen vlees moet keuren, gaat het maar om incidentele uitglijders? Het is voor ons lastig om daar volledig greep op te krijgen, maar de conclusie van de regering dat de Kijkwijzer werkt gaat mij wat te snel.

Dat brengt me tot een aantal concrete vragen/opmerkingen:

1. Ik heb al aangegeven dat de dvd- en videobranche niet in zijn geheel meewerkt aan de zelfregulering? Dat heeft tot gevolg dat bij videotheken en winkels soms bakkenvol met dvd’s en video’s liggen met geen of verkeerde classificering? Met alle gevolgen van dien. Wat gaan we hier aan doen? Wat ons betreft komt er een aansluitplicht.
2. Er is in de VS veel opheft geweest over de zangeres Jannet Jackson. Ik heb me afgevraagd of zoiets in Nederland ook zou kunnen gebeuren. Ik constateer wel dat op muziekzenders, bv MTV, clips worden uitgezonden die volgens mij in de allerhoogste classificering thuis horen en niet voor 22.00 uur uitgezonden zouden mogen worden (beter helemaal niet). Iedere classificering ontbreekt echter en aan tijdstippen houdt men zich niet. Ik vind dat muziekclips ook onder de classificiering zouden moeten vallen.
3. Previews: delen van een hoog geclassificeerde film worden al vroeg op de avond uitgezonden. Mensen moeten lekker gemaakt worden. Ook hier missen we vaak de classificiering. Zou standaard aangegeven moeten worden.
4. Rol van de ouders in het geheel? Onvoldoende. Er ligt een aanbod aan ouderorganisaties om in het adviesorgaan zitting te nemen. Daar voelt men niet zoveel voor omdat men fundamentele kritiek heeft op het zelfreguleringsysteem? Hoe doorbreken we dat dilemma? Als het om ouders gaat is het ook van belang om de bekendheid met het systeem en de verwachtingen die men daarbij mag hebben te vergroten. Wat gaat daaraan gebeuren?
5. Frustrerend is momenteel dat er geen mogelijkheden zijn voor preventief ingrijpen. Altijd achteraf. Dat is weinig bevredigend. Dat zou anders moeten.
6. Brief- commissie Jeugd, geweld en media. Op zich een goed initiatief. Welke relatie gaat er gelegd worden tussen deze commissie en het werk van het Nicam? Kunnen de adviezen van deze commissie nog gevolgen hebben voor het oordeel van de regering over de Kijkwijzer?