De heer Anker (ChristenUnie): Voorzitter. Ik vind het bij het voeren van een debat prettig dat je het een en ander gedocumenteerd kunt vinden. Ik en anderen met mij verkeren in de fase van het vragen stellen. Ik zal het kort houden en één of twee vragen stellen.

Wat de leegstand en het verminderen van het aantal cellen betreft, heeft de staatssecretaris op een vraag naar aanleiding van de Najaarsnota geantwoord dat het draaien met een lagere capaciteit in gevangenissen geen besparing zal opleveren, omdat afspraken voor de lange termijn zijn gemaakt. Hoe moeilijk of gemakkelijk is het om celcapaciteit af te bouwen? Die vraag is ook daarom interessant, omdat het antwoord duidelijk kan maken hoe creatief je moet zijn om op de een of andere manier wat te bereiken.

Wat de Belgen betreft vroeg ik mij af hoe het juridische traject er uitziet. Daarover zegt de staatssecretaris met haar brief niets. Voor dit debat is dit punt wel relevant. Is het gemakkelijk om mensen uit België hier te huisvesten? Is dat verkiesbaar? Komen wij niet in de situatie dat wij op een goed moment overcapaciteit in stand houden om onze buren te helpen? Ik lees dat enigszins in de brief. Volgens mij is dat niet de bedoeling. Ik vind het prachtig om mensen te helpen en als dat enigszins mogelijk, is kunnen wij dat doen, maar wat ik aangaf kan niet de bedoeling zijn. Ik maak uit de brief op dat niet wordt voorzien dat wij op de lange termijn zoveel cellen nodig hebben. Ik ga ervan uit dat een eventueel hoger gebruik van capaciteit vanwege het lik-op-stukbeleid bij de beschouwingen is betrokken, maar misschien kan de staatssecretaris iets meer vertellen over de manier waarop de prognoses tot stand komen.

Bron: ongecorrigeerd verslag