Maandag 16 oktober
De laatste loodjes… Daarmee kun je deze weken wel typeren, wat mij betreft. Allereerst de laatste loodjes wat betreft mijn werk voor PerspecieF. Op het congres (3 & 4 november) zal ik afscheid nemen van mijn bestuurswerk voor PerspectieF. De reden hiervoor is dat ik zwanger ben. En het zal niet mee vallen om een bijna fulltime baan, een kind en bestuurswerk te combineren. Daarom deze keuze voor mij.

De laatste loodjes ook wat betreft het schilderen en opknappen in ons ‘nieuwe’ huis (uit 1948). In verband met de komst van de nieuwe wereldburger moesten Luuc en ik hard op zoek naar een nieuwe woning. Nu wonen we met z’n tweeën op één kamer en dat is reuze gezellig. Maar met z’n drietjes wordt het wel wat krap. Volgende week donderdag gaan we verhuizen…

En er zijn natuurlijk ook aardig wat ‘loodjes’ bijgekomen bij mijzelf, maar dat zijn waarschijnlijk nog niet de laatste loodjes.
Vanavond heb ik voor de laatste keer (waarschijnlijk) een Algemene Bestuusvergadering bijgewoond en dat was een goede bespreking. We hebben vooral veel gesproken over de campagne voor de verkiezingen. Er zijn inmiddels freecards, zakdoeken en ander promo-materiaal. Ook komt er een speciale verkiezingswebsite. Houd de informatie op perspectief.nu maar in de gaten!

Dinsdag 17 oktober
Vanavond mocht ik op pad voor Luisterend Dienen (mijn ‘gewone’ baan). Dit keer naar de diaconie van Delft. Soms kom je echte typische kerkzaaltjes terecht, maar zo niet in de historische stad Delft. De diaconie vergadert daar in een oud pand, waarin ook nog allerlei oude ornamenten te vinden zijn. In de tijd van de reformatie, hervond de kerk ook haar taak op maatschappelijk gebied. Samen met de overheid werden de armen van Delft gediend vanuit de kerk. De diaconie deelde de minder bedeelden turfmunten of broodbonnen uit. Deze waren goed opgeborgen in een grote kast, met wel zeven sloten. De voorloper van de huidige kluis. De overheid deed ook een duit in het zakje, door verschillende belastingen te heffen die ten goede kwamen aan de ‘charitate’. Erg interessant om zo te zien hoe kerk en staat in die tijd met elkaar samenwerkte. Er is hier waarschijnlijk nog veel meer over te vertellen. Maar ik vond het toch weer een leuke ontdekking dat het zo gek nog niet is als kerk en staat met elkaar samenwerken op het gebied van de ‘armenzorg’. In het kader van de WMO zien we dat deze trend nu weer terug komt. Er is ook niets nieuws onder de zon.

Woensdag 18 oktober
Het schiet op in ons nieuwe huis! Vandaag heb ik nog wat deuren en de trapleuning geverfd. Vorige week heb ik luchtroostertjes van de ramen verwijderd en vandaag zou ik deze weer ‘even’ ophangen. Natuurlijk was ik totaal vergeten hoe deze dingen in elkaar zaten. En met mijn technisch inzicht heb ik er een uur over gedaan voordat alle luchtroosters weer in de ramen zaten. Verhuizen valt ook niet altijd mee. Verder hebben we vloerbedekking en vinyl gekocht en een serie lampen. Dus als je nog klusadvies nodig hebt: inmiddels ben ik een stuk wijzer. Gewoon maar ergens beginnen, is mijn allereerste gratis advies. Je blijkt meer te kunnen dan je denkt!

Donderdag 19 oktober
Vanavond hebben we Bijbelkring van de kerk. We gaan het eerste hoofdstuk uit de tweede brief aan Korinthe behandelen. Ik vind het altijd bijzonder fijn om met een groep leeftijdgenoten uit de kerk een gedeelte uit de bijbel bespreken. Zo leer je een groep mensen uit de gemeente kennen en vaak ook beter kennen door de dingen die je op Bijbelkring met elkaar deelt.
In de eerste verzen van deze brief gaat het over ‘lijden’ (net als in de laatste hoofdstukken van de eerste brief, overigens).
‘Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader die zich over ons ontfermt, de God die ons altijd troost en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wijzelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven. Zoals wij volop delen in het lijden van Christus, zo delen wij volop in de troost die God ons door Christus geeft.’
Ik schaam me dan altijd weer, want die kleine moeilijkheden (als ze me al overkomen) zie ik toch echt zelden als ‘delen in het lijden Christus’. Dan helpt zo’n Bijbeltekst me toch weer om de dingen in dit leven op de juiste manier te zien.

Vrijdag 20 oktober
De laatste dag van mijn laatste weblog. En waar houd ik me op zo’n dag dan mee bezig? Ja, toch vooral weer met werk en verhuizen en de verjaardag van ons neefje. Maar gelukkig heeft politiek ook alles te maken met het dagelijkse leven van ons allemaal. Tenminste, daarmee zou het zich moeten bezig houden. Soms wordt overheidsgeld namelijk ingezet voor zaken die niet de hele gemeenschap dienen. Of zelfs een deel van de bevolking tegen zich in het harnas jagen. En daar is dan natuurlijk ook de politiek weer voor, om de overheid op deze moment op het matje te roepen.
Vandaag las ik een artikeltje over de uitreiking van een gratis boek aan de leden van vele openbare bibliotheken. Met dit boek willen ze het lezen promoten. De Curaçaose schrijver Frank Martinus Arion heeft het boek met de titel ‘Dubbelspel’ geschreven. Het boek gaat o.a. over moord, overspel en macht, dus de burgemeesters van Ermelo, Nunspeet en Putten hebben geweigerd om het boek uit te delen. Hiermee willen zij de gemeenschap niet mee belasten, omdat het niet zou passen bij de aard van de bevolking. Mee eens, denk ik dan! En leve de politiek dat een burgemeester ook deze keuzes kan maken.
Eén ding heb ik wel geleerd in de afgelopen twee jaar: politiek is nog veel leuker en interessanter dan ik al dacht of wist!