Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie): Voorzitter. Ik bedank de minister voor de beantwoording van zowel de mondelinge als de schriftelijke vragen. Er is een aantal vragen blijven liggen. Althans, door de beantwoording zijn er nieuwe vragen bijgekomen. Ik had de vraag gesteld of er voldoende expertise voorhanden is om de gezinnen waar deze jongeren uit komen, te ondersteunen. Ik krijg het antwoord dat er op dit moment drie academische werkplaatsen zijn en dat er allerlei methodieken worden ontwikkeld. Dat gaat allemaal echter heel lang duren. Is er op dit moment voldoende expertise voorhanden? Vandaar ook mijn andere vragen: wat zijn momenteel de best practices en hoe kun je daar gebruik van maken? Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan de Multi System Therapy. Dat is een bestaande evidence based methodiek, die misschien aansluit bij deze groep. Graag krijg ik daarop een reactie.

            Ik had ook een vraag gesteld over de dubbele identiteitscrisis en de botsing van waarden. Jongeren zijn op zoek naar waar zij thuishoren. Dat komt ook uit de notitie naar voren. Ik ken echter geen andere maatregelen dan de gezinsondersteuning om jongeren te helpen hierin een weg te vinden. Welke specifieke maatregelen worden genomen om deze jongeren te helpen succesvol te integreren in de Nederlandse samenleving?

            De ChristenUnie-fractie pleit ervoor dat het hele proces goed wordt gemonitord en dat er een nulsituatie wordt vastgesteld. Er moet sprake zijn van meetbare prestatieafspraken en er moet periodiek worden getoetst of de ingezette financiële middelen effect sorteren. Is de minister van plan om te komen met een monitoringsysteem zodat de Kamer periodiek op de hoogte kan worden gehouden van de vorderingen? Welke maatregelen heeft de minister achter de hand als gemeenten heel goed dan wel heel slecht scoren? Er dient sprake te zijn van maatwerk en er moet een juiste verdeling zijn van financiële middelen over de terreinen repressie, preventie en nazorg. Gaat de minister hier ook afspraken over maken?

            De minister meldt dat gemeenten in overleg met de Marokkaans-Nederlandse gemeenschap moeten bepalen of ze ook investeren in het versterken van de weerbaarheid van meisjes. Dat begrijp ik niet. Uit onderzoek blijkt hoe kwetsbaar deze meisjes zijn. Zij worden straks ook kwetsbare moeders. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Dit is typisch een punt waar preventie op kan worden ingezet. Graag hoor ik hierop een reactie van de minister.

            Voor de middengroep van overlastgevenden moet effectief worden ingezet op een beleid van insluiting. Verder is perspectief razend belangrijk. Als je immers moeite hebt met het afronden van je mbo-opleiding omdat je geen stageplaats kunt vinden en je leeftijdgenoot rijdt in een bling-blingauto en is de stoere jongen van de buurt, dan is het moeilijk om op het rechte pad te blijven. Hoe wil de minister zorgen voor perspectief?

            Consequent zijn in het taalgebruik, stigmatiseren tegengaan, helder communiceren, duidelijke normen meegeven en wijzen op de gevolgen van een en ander; dat zie ik allemaal nog niet terug, maar daar moet echt op worden ingezet.

            Tot slot hoor ik graag van de minister de definitie van een probleemjongere en een risicojongere. Die begrippen worden namelijk door elkaar gebruikt. Gaat het nu om 25.000 probleemjongeren of 25.000 risicojongeren? Dat maakt immers wel verschil in het beleid.

Mevrouw Verdonk (Verdonk): Ik hoor u heel veel vragen stellen. U bent ook niet tevreden met de antwoorden die zijn gegeven in eerste termijn en in de schriftelijke ronde. Wat doet het kabinet echter concreet aan dit probleem?