De heer Cramer (ChristenUnie):
Voorzitter. Het voorliggende wetsvoorstel bevat nieuwe regelingen voor de toegang tot de markt en het beroep van de beroepsvervoerder. Dit wetsvoorstel houdt een versobering van de regelgeving in in vergelijking met de huidige Wet goederenvervoer over de weg, en tevens een verlaging van de administratieve lasten en een verbetering van de handhaafbaarheid. Mijn fractie steunt dit wetsvoorstel op hoofdlijnen.

In onze buurlanden geldt medeaansprakelijkheid van de afzender voor overbelading. De regering is van mening dat een dergelijke regeling niet nodig is, aangezien de effectiviteit niet is gebleken. De onderbouwing is naar onze overtuiging echt te summier; cijfers ontbreken. Een ander argument om geen medeaansprakelijkheid voor overbelading te regelen is dat financiële prikkels bij de afzenders zouden ontbreken en de controlelasten toenemen. Hoe groot zijn die lasten? Is hier geen sprake van maatregelen die vaak al zijn genomen aan de kant van de afzender, zoals het registreren van het gewicht? Een alternatief is de regeling in de algemene vervoerscondities. Hierbij ligt het initiatief om een overeenkomst op te zeggen bij de vervoerder. De regering stelt dat de positie van de vervoerders in de huidige markt sterk is. Een logische conclusie is dat bij een krimpende markt dit probleem wel degelijk kan gaan ontstaan. Mij lijkt daarom het regelen van de medeaansprakelijkheid in deze wet wel van belang.

Het wetsvoorstel bevat een verhoging van de ondergrens voor de vergunningplicht voor beroepsvervoer van 500 naar 3500 kilogram maximaal toegelaten gewicht. Hiermee kan worden voorkomen dat verschillende typen goedkeuringen voor dezelfde bestelauto's bestaan, teneinde onder de huidige ondergrens van 500 kilogram te blijven. In de praktijk worden echter bestelauto's die zijn goedgekeurd voor 500 kilogram ook gebruikt voor zwaarder vervoer. Is het wenselijk dat voor laadvermogens tot circa 800 kilogram geen vergunning meer nodig is? Het gaat dan om mogelijkheden voor handhaving, en om de verhoudingen op de markt. In de nota naar aanleiding van het verslag worden enkele voorbeelden genoemd waarbij de minister kan blijven handhaven bij niet-vergunningplichtige beroepsvervoerders. Het intrekken van de vervoersvergunning als sanctiemiddel is echter niet meer mogelijk. De huidige ondergrens is ook nuttig om te voorkomen dat starters met onvoldoende vakbekwaamheid, kredietwaardigheid of betrouwbaarheid concurreren met beroepsvervoerders onder niet gelijkwaardige arbeidsvoorwaarden. Dat is de reden, waarom ik het amendement van collega Roefs mee heb ondertekend.

Verladers en vervoerders zouden ook zonder wettelijke verplichting belang hebben bij het opmaken van een vrachtbrief. De beoogde vermindering van de administratieve lasten door verhoging van de gewichtsgrens zal in onze ogen dan ook niet worden bereikt. Het lijkt mijn fractie daarom beter, de vrachtbrief ook voor de lichtere vrachten te behouden. Dit voorkomt naar onze overtuiging een toename van de lasten als gevolg van het ontbreken van de vrachtbrief op het moment dat sprake is van schade aan of vernieling van goederen na het transport.

Bij de eis van dienstbetrekking gaat het vooral om de mogelijke gevaren en schijnconstructies van het werken met zzp'ers. Ik vind deze discussie lastig, omdat wij haar eigenlijk in zijn algemeenheid zouden moeten voeren, en andere sectoren erbij zouden moeten betrekken. Dan begeven wij ons op het terrein van een andere minister. In het kader van deze wet heb ik twee vragen. Hoe verhoudt het intrekken van de eis tot dienstbetrekking zich tot de regels in omringende landen? Door vakbonden wordt gesteld dat de eis in overige lidstaten wel geldt, terwijl de minister in de nota naar aanleiding van het verslag stelt dat in België en Duitsland geen belemmeringen bestaan voor freelancers. Hoe zit dat? Ook wordt vanuit de bonden aangegeven dat de eis van dienstbetrekking wel degelijk op grond van de EU-richtlijn 9626 nodig is. In artikel 3 wordt gesproken over in beroep geldende loon en arbeidsvoorwaarden. De minister heeft hierop geantwoord, maar het blijft in de lucht hangen wie er gelijk heeft.

Bron: ongecorrigeerd verslag