Datum:            9 oktober 2012

De heer Voordewind (ChristenUnie): Voorzitter. Ik dank de minister voor de brief van vorige week waarin hij uiteenzet dat hij best bereid is om de nieuwe maatregelen op te schorten, maar dat daarvoor wel een ordentelijke procedure in acht genomen moet worden. Ik heb begrip voor die situatie. De minister legt daarmee de bal terug bij de Kamer. De minister geeft de Kamer de mogelijkheid om nieuw beleid te formuleren, waarmee hij de mogelijkheid heeft om op te schorten. Heb ik de minister zo goed begrepen? Hij legt de bal dus terug bij de Kamer. Ik weet niet of dit een meesterzet was of dat dit procedureel zo uitkwam, maar feit was wel dat dit de situatie erg bemoeilijkte. Het wordt natuurlijk lastig als de Kamer nieuw beleid moet maken, terwijl er twee partijen aan de onderhandelingstafel zitten. Je kunt dan verwachten dat het nieuwe beleid wordt opgeschort totdat de partijen aan de onderhandelingstafel eruit zijn gekomen. De Kamer komt hierdoor in een impasse, want die kan niet verder, omdat de minister juist nieuwe maatregelen nodig heeft om zijn beleid te kunnen opschorten. Minister, wat is er nog wel mogelijk, gezien het feit dat de Kamer op dit moment blijkbaar niet in staat is om dit nieuwe beleid te maken? Ik wijs de minister erop dat de motie van collega Van Ojik vorige week is aangenomen. In die motie wordt met steun van de meerderheid verwezen naar het oude beleid. Geeft dit de minister niet genoeg grond om alsnog zijn beleid op te schorten? Heeft de minister daadwerkelijk nieuw beleid nodig of geeft de motie-Van Ojik van vorig week voldoende aanleiding om zijn beleid alsnog op te schorten tot 1 januari of zolang de onderhandelingen lopen, zodat er nieuw beleid ontwikkeld kan worden? Als de minister de impasse wil doorbreken, zou hij alsnog zijn discretio-naire bevoegdheden kunnen gebruiken of de route van de VVD, van mevrouw Van Nieuwenhuizen, volgen. Ik neem aan dat er nog geen nieuwe aanvragen zijn ingediend. Met dat laatste zou hij heel duidelijk een signaal aan de mensen kunnen geven om zelf een pas op de plaats te maken en de minister niet in een moeilijke situatie te brengen. Hij zou dan kunnen zeggen: mensen, dien op dit moment geen gezinsherenigingsaanvraag in, want dan zou ik die binnen drie maanden moeten behandelen. Dat is de facto dezelfde route als een pas op de plaats. Daarom was ik ook zo lovend over mevrouw Van Nieuwenhuizen. Is de minister bereid om concreet signalen te geven, zodat de mensen nu geen aanvragen indienen? Op die manier komt de minister niet in de problemen met boetes et cetera. Dit zijn mijn concrete vragen. Verder vind ik het wel verstandig om opnieuw over een pakket na te denken. Dat zullen wij echter met een nieuwe minister moeten doen.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.