Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie) vindt maatschappelijke
bindingseisen subjectief. Betekent de door de minister toegezegde
verdere uitwerking dat er kaders voor de bindingseisen komen? Het
huisvestingsprobleem kan niet los worden gezien van de woningbouwproductie
en de regionale afstemming. Hierbij lijken de belangen van de
steden en randgemeenten te botsen. Steden willen voldoende sociale
huisvesting in de randgemeenten, randgemeenten willen voldoende huisvesting
voor de eigen bevolking. Voorkomen moet worden dat beide
belangen tegen elkaar komen te staan. Dit vraagt om een integrale regionale
afstemming van woningbouwproductie en huisvesting. Hoe wil de
minister dit gaan bereiken? Moet de provincie hierin geen rol krijgen? Is
artikel 80 Woningwet ook van toepassing op dit niveau? Wat is precies de
woningmarkt?

Helaas zijn de huisvestingsverordeningen niet altijd afgestemd op de
huidige praktijk. Een huisvestingsverordening kan regelen dat sprake is
van één loket voor mensen op zoek naar een woning in de sociale sector.
Maar wat als er geen schaarste is, en dus ook geen huisvestingsverordening?
Kan een gemeente in dat geval geen eisen stellen aan de
manier, waarop woningen worden aangeboden? Er zou moeten worden
gedacht aan landelijke kaders voor de basisinformatie over beschikbare
sociale huurwoningen. Het door de minister voorgestelde sturen op leefbaarheid
vindt mevrouw Ortega erg vaag; het mag niet discriminerend
werken. Sturen op leefbaarheid houdt ook in het sturen op het aanbod
van woningen in andere complexen, buurten en wijken, om te voorkomen
dat mensen tussen wal en schip raken. Is het mogelijk een hardheidsclausule
in te voeren? Belangrijk is wel dat er gegevens komen over de
mate van het gebruik van het instrument van vorderen van leegstaande
woningen. Is de minister bereid hiernaar onderzoek te doen? Zijn er nog
lichtere alternatieven denkbaar?