Mevrouw Wiegman-van Meppelen Scheppink (ChristenUnie): Voorzitter. Verleden week hebben wij intensief met elkaar gedebatteerd over het opzeggen van hoofdstuk zes uit de huidige Europese code sociale zekerheid. In dat debat heb ik aangegeven, sterk te hechten aan verdragsverplichtingen en aan de rechtsbescherming van werknemers. Het opzeggen van hoofdstuk zes mag er dan ook niet toe leiden dat aan deze rechtsbescherming getornd wordt.

Gisteren ontvingen wij de brief van de minister waarin hij gedetailleerd is ingegaan op de vragen die ook bij mijn fractie nog leefden. Deze brief heeft de nodige helderheid geboden: er zijn geen wettelijke alternatieven voor opzeggen of handhaven van deel zes. Ook de daaruit voortvloeiende discussie over het risque sociale en het risque professionel lijkt ons niet vruchtbaar.

Wel constateer ik dat er door het kabinet enerzijds en de sociale partners anderzijds verschillend wordt aangekeken tegen de problematiek van de directe werking. De sociale partners wijzen erop dat de rechter spreekt over het specifieke geval van de eigen bijdrage, met de toevoeging dat in ieder geval mogelijk meer normen rechtstreekse werking kunnen hebben. De aangehaalde bepalingen zouden ook in hun onderlinge samenhang moeten worden bezien. Ik hecht er waarde aan dat het kabinet met de sociale partners spreekt over de directe werking van het ILO-121-verdrag en dat het de argumenten constructief met de sociale partners wisselt. Kan de minister dit toezeggen?

Tot slot moet dit kabinet het maximale doen om de herziene code geratificeerd te krijgen in Europa. Het mag niet zo zijn dat nu hoofdstuk zes is opgezegd en de problemen even zijn opgelost, er in Europa geen druk meer wordt uitgeoefend. Wij hebben tien jaar lang de discussie genegeerd. Nu moet het kabinet echt doorpakken. Dit betekent dat wij periodiek geïnformeerd willen worden over inspanningen van het kabinet in het kader van de Europese ratificatie van de code. Ik onderstreep de toezegging hierover in de brief.

Bron: ongecorrigeerd verslag