Vragen van de leden Van Hijum (CDA) en Slob (ChristenUnie) aan de ministers van Verkeer en Waterstaat en van Economische Zaken over handhaving Wet pleziervaartuigen. (Ingezonden 2 mei 2006)

1. In hoeverre heeft de minister van Verkeer en Waterstaat en/of de Inspectie Verkeer en Waterstaat zicht op de naleving van de Wet pleziervaartuigen door jachtbouwers, importeurs en handelaren, het CE-keurmerk? Kunt u aangeven hoe groot het nalevingpercentage naar inschatting van de Inspectie is?
2. Bent u op de hoogte van signalen van keuringsinstanties dat de Wet pleziervaartuigen op grote schaal zou worden genegeerd, wat niet alleen veiligheidsrisico’s met zich meebrengt, maar ook oneerlijke concurrentie? In hoeverre deelt u deze zorgen?
3. Op welke wijze vindt handhaving van de Wet pleziervaartuigen plaats? In hoeverre heeft handhaving prioriteit bij de Inspectie Verkeer en Waterstaat? Waarom doet de minister van Verkeer en Waterstaat in haar brief van 16 december aan de Kamer een beroep op zelfregulering, terwijl het gaat om de handhaving van wettelijke normen?1
4. In hoeverre is bij de handhaving van de Wet pleziervaartuigen tevens een rol weggelegd voor de minister van Economische Zaken in verband met de consumentenbescherming, het waarborgen van eerlijke concurrentie en het opsporen van economische delicten?
5. Op welke wijze vindt momenteel de registratie van CE-gegevens plaats? In hoeverre kunnen CE-gegevens, unieke HIN/CIN-nummers, worden gebruikt als basis voor een centrale registratie, om zo de kans op diefstal te verkleinen en de identificatie en opsporing van gestolen vaartuigen te vergemakkelijken?

1 VW05000979.

Antwoord
Antwoord van minister Peijs (Verkeer en Waterstaat), mede namens de minister van Economische Zaken. (Ontvangen 13 juli 2006), zie ook Aanhangsel Handelingen nr. 1603, vergaderjaar 2005–2006

1. Het toezicht van de Inspectie Verkeer en Waterstaat op de Wet pleziervaartuigen beperkt zich tot reacties op klachten en ingrijpen in het geval van aperte onveiligheid. Het zicht op de naleving wordt vooral bepaald door meldingen van overtredingen, berichten van calamiteiten en overleg met de sector. Het aantal schriftelijke meldingen van overtredingen van de Wet pleziervaartuigen bedroeg in 2005 vijftien, daarnaast zijn er circa veertig telefonische meldingen gedaan. In 2006 bedroegen deze aantallen tot en met april respectievelijk vijf en circa tien. Een schatting van het nalevingpercentage kan op basis van deze gegevens niet gegeven worden.
2. Er zijn bij de Inspectie Verkeer en Waterstaat geen meldingen van overtredingen «op grote schaal» gedaan. Op basis hiervan wordt de zorg van het «op grote schaal» negeren van de Wet pleziervaartuigen niet gedeeld.
3. De Inspectie Verkeer en Waterstaat houdt toezicht door middel van het reageren op meldingen. De Inspectie Verkeer en Waterstaat baseert haar handhavingsprioriteiten vooral op risicoanalyses, zoals ook aangegeven is in mijn brief van 16 december 2005. Gelet ook op de omvang (naar schatting 200.000) van de pleziervaartuigenbranche en de aard van de risico’s, is zelfregulering een efficiënte vorm van handhaving en daarmee een verantwoorde keuze.
4. De verantwoordelijkheid voor het toezicht ligt bij de minister van Verkeer en Waterstaat. Met de opsporing van delicten in het kader van de Wet op de economische delicten, zijn onder meer de ambtenaren van politie, justitie en rijksbelastingdienst (douane) belast. De minister van Economische Zaken heeft bij de handhaving van de Wet pleziervaartuigen geen betrokkenheid.
5. Registratie van CE-gegevens (niet uniek per vaartuig) vindt momenteel op vrijwillige basis plaats door keuringsinstanties en fabrikanten. Alleen HIN/CIN nummers, welke worden aangebracht door de fabrikant, zijn uniek en vaartuig gebonden. Deze kunnen mogelijk, indien al gewenst, worden gebruikt als basis voor een centrale registratie.