Maandag:

‘De laatste paar dagen voor het congres ‘. Dat was het voornaamste wat ik dacht toen deze week begon. Net terug van een weekendje weg ging op maandag de wekker vroeg. Want, naast het congres stond er dinsdag ook nog een tentamen op de planning. Maandagvroeg dus op tijd naar de uni, om daar de powerpoints, de zelfgemaakte en verzamelde samenvattingen te printen. Om vervolgens de rest van de dag hierop blind te staren met wat onderbrekende telefoontjes en mails hier en daar over het congres.

Dinsdag:

Dinsdag was niet heel anders dan maandag. Studeren, bellen, mailen. Om vervolgens om 18.00 een tentamen te maken in een grote zaal naast het AMC. Na deze intensieve dag ’s avonds gezellig thuis met vriend en huisgenootje wat gerelaxt.

Woensdag:

Tentamens zijn niet leuk, maar nog minder leuk wanneer ze in een doodnormale collegeweek vallen. ’s Ochtends vroeg dus op tijd naar de universiteit om daar over de troonrede van dit jaar te praten, waar we constateerden dat er onder andere niets over cultuur instond.  Na de precieze inhoud behandeld te hebben van de miljoenennota, begroting en wie wat schrijft was de ochtend weer voorbij. Jammer genoeg ging ik deze ochtend ook door m’n enkel, wat ik niet erg kon gebruiken op dit punt. ’s Middags waren er nog een aantal dingen die gehaald moesten worden voor het congres, zoals bedankjes voor de werkgroep OWS, inpakpapier voor Imre’s afscheidscadeau en zodoende stond er eind van de middag een stapel cadeautjes klaar! ’s Avonds naar dispuut waar we op kring Lucas 1 behandelden.

Donderdag:

Mijn enkel was op dit punt zodanig dik, dat ik besloot de rest van de dag niet van mijn stoel af te komen. Daarnaast maakte ook tijdsgebrek het skippen van college vrij noodzakelijk. Nu bleek later dat het zo interessant ook niet was, dus dat was mooi. Door wat lieve mensen in mijn omgeving hoefde ik ook echt de deur niet uit, de laatste dingen voor het congres werden gekocht en avondeten werd verzorgd! De laatste aanmeldingen werden verwerkt, lijstjes gemaakt voor wat er geprint moest worden en de laatste telefoontjes gepleegd.

Vrijdag:

De dag van het congres! Ook al begon het diner pas om 18.00, de dag begon al op tijd. Eerst met OV naar mijn ouders de auto ophalen (die wegens miscommunicatie niet voor de deur stond, wat de planning niet ten goede hielp), om vervolgens door wat file heen met de auto naar het partijkantoor af te reizen in Amersfoort. Na een pak papier uitgeprint te hebben, de banners en bedankjes in te laden, en ook nog Niels tussen alle troep een plekje te kunnen geven, kwamen we uiteindelijk driekwartier te laat aan bij de locatie te Bunnik. Als bestuur werden even de laatste praktische zaken doorgesproken, waarop vervolgens de eerste gasten aankwamen! Na een overheerlijk Indisch diner ving uiteindelijk de ALV aan, waar we afscheid namen van Imre en ik eindelijk ‘officieel’ als bestuurslid mocht aantreden.  Ondanks de nogal lamme vingers door al het notuleren van de lange ALV, was het een goede vergadering waar ook zeker goed en leuk gedebatteerd werd.

Zaterdag:

De tweede congresdag! Na een korte nacht vertrokken Sander en ik ’s ochtends vroeg al om vast naar Utrecht af te reizen om daar op tijd vast wat dingen klaar te zetten voor de dag. Na een tijdelijk-verloren bestuurstelefoon, rampzalige parkeerplaats-zoekactie en nog een stuk tegen de richting in te hebben gereden in de binnenstad, kwamen we uiteindelijk aan op de locatie. Hier vergaten we bijna door de direct aardig aangeboden koffie dat we nog wat dingen moesten doen, maar het kwam goed. Al snel druppelden de mensen binnen en door een strakke planning verliep alles eigenlijk vlekkeloos. Naar aanleidng van het politieke programma werd in kleinere groepen doorgesproken waaruit een aantal amendementen en een motie voortvloeiden. Na hierover plenair gedebatteerd te hebben, werden ze op een na aangenomen. Na een voortreffelijke lunch was het alweer tijd voor het seminar Fair Trade, waar werkgroep Ontwikkelingssamenwerking zich voor had ingezet. Met een goede line-up qua sprekers, de verschillende werkgroepen en Reinier Sonneveld die het geheel aan elkaar wist te praten, was het een meer dan geslaagde middag!  Met een gezellige borrel tot slot, was de dag alweer omgevlogen. Na het opruimen nog even vanuit Utrecht via het partijkantoor in Amersfoort en de McDonalds, weer terug naar Amsterdam.