Nooit gedacht dat een probleem wat zich zo ver van mijn bed afspeelt zo dicht bij kan komen. De Amazone spreekt niet alleen tot de verbeelding door Discovery Channel. Het is een soort virus wat zich bij het zien van elke boom verder in je bloedbaan wringt. En als je het stukje bij beetje opgegeten ziet worden dan is dat...tsja wat zal ik zeggen; pijnlijk.

Eerder schreef ik over de tegenstelling tussen economische ontwikkeling en natuur behoud. Toch moet er ook gekeken worden naar initiatieven waarbij deze twee juist samen op proberen te gaan. Een sprekend voorbeeld is dat van agroforerstry. Hierbij wordt het behoud van het bos gecombineerd met het creeeren van inkomen. Zo is er een goede markt voor bepaalde fruitsoorten die alleen in de oorstpronkelijke staat van het woud groeien.

Een ander sprekend voorbeeld is dat van het opwekken van lokale duurzame energie. Veel mensen in plattelandsgebieden zijn afhankelijk van fossiele brandstoffen voor bijvoorbeeld een suikerriet machine. Dit is enorm duur doordat het van ver moet komen. Nu groeien er bepaalde bomen in het regenwoud die als je ze pers er een olie uit komt. Deze olie behoeft nog een paar simpele bewerkingen en dan is het klaar voor gebruik. Zo simpel, maar zo geniaal.

Ik was vooral blij verrast door een waterkrachtgenerator die je in een kleine beek kon zetten en die vervolgens voor een heel dorp electriciteit kon leveren.

De kern van de zaak is dat duurzame economische ontwikkeling mogelijk is. Een blijvend probleem is dat het geld kost. En waar moet dat vandaan komen? Aan de andere kant moet gezegd worden dat het vaak alleen om hoge aanschafkosten gaat. Waterkracht is immersno name gratis...