In bossen bij Doorn discussiëren CU-jongeren over Israël en hun partij

De jongeren van de ChristenUnie (CU) kunnen zich uitstekend vinden in de notitie over Israël die hun vereniging PerspectieF opstelde. Kritischer zijn ze op het gegeven dat de politiek leider van hun partij in het kabinet zit. En ze hebben ook nog wel een vraagje over Afghanistan.

door onze redacteur Rinder Sekeris

DOORN – Als de stemming erop zit, toont het PerspectieF-bestuur zich opgetogen. De ‘Scripta Israël’ – een stuk dat bepleit dat de aanduiding ‘ongedeelde hoofdstad’ voor Jeruzalem uit het ChristenUnie-partijprogramma wordt geschrapt – is vrijwel zonder slag of stoot aangenomen. Hier en daar is een beperkte tekstuele wijziging aangebracht. Zo is de frase dat PerspectieF de genoemde aanduiding in het partijprogram ,,het liefst’’ zou zien verdwijnen aangescherpt met een dwingender tekst (‘PerspectieF wil dat...’). Een enkele zin sneuvelde, een amendement dat Nederlandse militaire hulp voor Israël voorstelde mocht dat land in oorlog komen, maakte geen schijn van kans. In een ‘open brief’ had Isreality, de jongerenorganisatie van Christenen voor Israël, de ChristenUnie-jeugd opgeroepen een verstandige keuze te maken tussen geloof en realiteit. Maar na een discussie van ruim een uur is dit de uitkomst: van de stemgerechtigde CU-jongeren stemden er 29 voor de notitie en twee tegen. Tien mensen onthielden zich van stemming en veertien stemden er blanco. ,,En nu moeten jullie allemaal naar het ledencongres komen’’, roept een enthousiaste PerspectieF-voorzitter Rogier Havelaar zijn achterban op. Hij zou het ,,fantastisch vinden’’ als op 17 november ,,vijf rijen PerspectieF’ers’’ in de zaal zitten waar dan het landelijke ChristenUnie-congres zal worden gehouden. Even later erkent Havelaar dat de kans niet heel groot is dat de wens van de jongeren door het partijbestuur zal worden ingewilligd, ook al omdat een uitspraak van het ledencongres niet dezelfde rechtsgeldigheid heeft als een zogeheten Uniecongres. ,,Maar afhankelijk van het signaal dat wordt afgegeven, kunnen we vragen het onderwerp te agenderen voor het volgende Uniecongres’’, legt Havelaar uit.

Zo’n honderd jongeren die ‘iets’ hebben met christelijke politiek streken vrijdagavond en zaterdag neer op Landgoed Hydepark bij Doorn. Ze konden er vragen stellen over de wijze waarop de ChristenUnie in ’s lands vergaderzaal opereert. Van die mogelijkheid wordt grif gebruikgemaakt. Tweede-Kamerlid Esmé Wiegman krijgt vragen over de compromissen die de ChristenUnie moest sluiten. Zij heeft het over ‘stappen zetten’: ,,Een compromis hoeft niet het eindpunt te zijn. Op een eventueel nieuw moment is niet het eerdere compromis bepalend, maar grijp je als partij terug op je oorspronkelijke uitgangspunt.’’ Wat zeker de helft van de jongeren hoog zit: wordt de scheiding tussen de bestuurders in het kabinet en de controleurs in de Kamer voldoende in acht genomen of is het vier handen op één buik? Dat laatste is zeker niet het geval, stelt Wiegman. ,,Binnen de coalitie bestaat ruimte om met eigen initiatieven te komen. En als het nodig is, zal de ChristenUnie steun voor voorstellen zoeken buiten de coalitie om’’. Een (kleine) meerderheid van de jongeren blijkt van mening dat de politiek leider van de ChristenUnie in de Tweede Kamer moet zitten. Alleen: André Rouvoet is minister vicepremier in het kabinet. ,,Maak Arie Slob politiek leider’’, dragen enkele jongeren als oplossing aan.

Wiegman neemt even later ook deel aan een politiek forum, samen met haar collega’s Jan de Vries (CDA), Bas van der Vlies (SGP) en Renske Leijten (SP). Dat gaat voor een belangrijk deel over de militaire missie in Afghanistan. ,,Verlengen of niet?’’, wil één van de jongeren weten. Leijten pleit voor verplaatsing van de troepen naar een rustiger gebied, bijvoorbeeld rond Kabul, ,,zodat het niet langer een vechtmissie is’’. Van der Vlies benadrukt ,,de kansen voor de mensen daar’’, maar vindt wel dat Defensie bij een verlenging ,,heel veel extra geld’’ moet krijgen. Wiegman spreekt van ,,een moeilijke keuze’’ en wil ,,eerst meer informatie van het kabinet’’.  Coalitiegenoot De Vries is uitgesproken: ,,Als fractie moeten we nog een standpunt innemen. Maar ik vind dat we de Afghanen niet in de steek kunnen laten. Mijn overtuiging is dat we de operatie moeten verlengen.’’

Bron: http://www.nd.nl/Document.aspx?document=nd_artikel&id=102084