Bron: www.eo.nl

‘De ChristenUnie is niet rechts. Niet links. Maar christelijk-sociaal.’ Tineke Huizinga gaat in op reacties van Visie-lezers en EO.nl-bezoekers.

De reacties waarop Huizinga reageert, kunt u lezen in de artikelen 'CU, CDA en SGP in discussie' en 'Geloven en kiezen'.

Mevrouw H.E. Kamphof-Hofman

Allereerst moet ik het misverstand uit de weg ruimen dat ik mevrouw Kamphof ervan verdenk dat haar principes verwaterd zijn. Dat is niet het geval. U bent biddend tot het besluit gekomen dat u op het CDA ging stemmen, daar breng ik niets tegenin. Al ben ik wel blij dat er ook een heleboel mensen biddend tot de slotsom kwamen om ChristenUnie te stemmen.
Wij zijn ervan overtuigd dat het van belang is dat we zo sterk mogelijk in de Tweede Kamer vertegenwoordigd zijn. Zo hebben we de meeste invloed op het beleid en zo zijn we ook beter in staat om andere partijen te 'dwingen' om hun koers bij te stellen. Wij vinden dat we aanvullend en onderscheidend zijn ten opzichte van andere partijen in de Tweede Kamer. Dat neemt niet weg dat onder de Tweede Kamerleden van andere partijen in het parlement medechristenen te vinden zijn.

Remco van Mulligen

De ChristenUnie is niet rechts, maar er zijn wel onderwerpen waarin wij dicht bij de VVD staan. Bijvoorbeeld als het gaat om de plaats van de overheid in de samenleving, de bestrijding van criminaliteit en het drugsbeleid. De ChristenUnie is ook niet links, maar er zijn wel onderwerpen waarin we de PvdA en de kleine linkse partijen aan onze kant vinden. Bijvoorbeeld als het gaat om asielbeleid, sociaal beleid en milieubeleid. We nemen een zelfstandige positie in als het gaat om ethische onderwerpen als euthanasie of ‘prostitutie als normale bedrijfstak’. De ChristenUnie neerzetten als een rechtse partij doet geen recht aan de werkelijkheid. De partij kwalificeren als ‘links’, schept ook verwarring. De ChristenUnie kiest voor een onafhankelijke positie. De ChristenUnie is niet rechts. Niet links. Maar christelijk-sociaal.

Hans Admiraal

In publicaties van de ChristenUnie kom je wel eens het woord ‘bijbelgetrouwe christenen’ tegen. Over ‘bijbelgetrouwe politiek’ spreekt de ChristenUnie niet. Dat zou inderdaad het misverstand in de hand kunnen werken dat hierboven beschreven wordt. De bijbel is geen politiek handboek, maar het gaat erom dat we bijbelse uitgangspunten durven vertalen in concrete politieke keuzes. De ChristenUnie probeert daarin consequent te zijn en dat leidt in de praktijk soms tot andere keuzes dan het CDA of de SGP.

Compromissensluiter

Ik verbaas me enigzins over deze reactie. Natuurlijk moet de ChristenUnie, zoals elke partij, de hand in eigen boezem steken. Ons afvragen hoe het komt dat wij minder kiezers hebben kunnen overtuigen van het feit dat een stem op de ChristenUnie goed terechtkomt. Maar bij jezelf te rade gaan, betekent ook je verdiepen in de gedachtegang van je kiezers. Veel mensen hebben ons laten weten dat zij strategisch gestemd hebben. Dat mag toch wel hardop gezegd worden?

Gerrit vL

Ik vind het jammer wanneer kiezers tegen mij zeggen dat ze helemaal achter de politiek van de ChristenUnie staan, maar er niet op stemmen omdat ze denken dat alleen een grote partij als het CDA er toe doet in Den Haag. Letterlijk zei iemand: "Je kunt maar beter op het verwaterde CDA stemmen". Voor alle duidelijkheid: dat oordeel over het CDA komt dus niet van mij, maar van die kiezer. Tegen deze mensen wil ik zeggen, als je achter de ChristenUnie staat, geef die partij dan ook je stem. Versterk het geluid waar je achter staat! Het is toch krom om dat niet te doen?
De eerste opmerking in het interview komt daar vandaan. Ik noemde het stemmen op een andere partij dan op de partij waar je eigenlijk achter staat: een compromis sluiten met jezelf. Die uitspraak is gebruikt als een beschrijving en zeker niet als een diskwalificatie. Het woord compromis heeft voor mij, anders dan voor Gerrit blijkbaar, geen negatieve klank. Het feit dat je de keus van een kiezer betreurt, betekent niet dat je de kiezer niet respecteert.

René Hage

Iedere kiezer heeft zijn eigen verhaal en argumentatie om op een partij te stemmen. Er wordt wel eens gezegd dat sommige kiezers niet zozeer kiezen voor een partij, maar eerder stemmen tégen een andere. Iets dergelijks proef ik in deze opmerkingen.
Twee keer komt het woord ‘onchristelijk’ voorbij. De ene keer als omschrijving van de manier waarop Kars Veling, door mij bijzonder gerespecteerd, is behandeld. De andere keer wordt mij en Leen van Dijke het woord ‘onchristelijk’ in de mond gelegd. Om met het laatste te beginnen: ik heb kiezers nooit beticht van onchristelijk stemgedrag. Zo’n oordeel matig ik mij niet aan. Ik zal de keuze van de kiezer misschien betreuren, maar niet veroordelen. Het lijkt mij bovendien dat we met het oordeel ‘onchristelijk’ altijd buitengewoon terughoudend moeten zijn.
Hoor ik in de laatste zin van de reactie nu enig leedvermaak, of verbeeld ik mij dat?