VWNL begeleidt asielzoekers van Schiphol tot aan een eigen bestaan. Van A tot Z dus. Het werkterrein van VWNL is daarmee heel breed: naar de rechter om een asielzoeker bij te staan; lobbyen voor beter beleid; het zoeken van een gepast huis als men toegelaten wordt in Nederland; het zoeken van een baan en nog veel meer. Dit werk wordt niet alleen gedaan door de vele vrijwilligers, maar ook door mensen met veel kennis op het gebied van asiel en integratie. VWNL is daarmee dus ook een serieuze gesprekspartner in de politiek.

De opvang van azielzoekers vindt doorgaans plaats in AzielZoekersCentra(AZC). Azielzoekers verblijven daar vaak in slechte omstandigheden en moeten lang wachten voordat ze duidelijkheid hebben over hun toekomst. Dit is een groot probleem. Bij aankomst in Nederland worden je documenten bekeken. Veel asielzoekers hebben die documenten niet, of onvolledig. Dit kost veel tijd, want alles moet gecontroleerd worden. Daarna moeten ze een medische check op trauma’s ondergaan. Net in een vreemd land en dan moet je vertellen over wat je allemaal hebt meegemaakt en waarom je gevlucht bent. Het natuurlijke wantrouwen tegen de overheid helpt er niet aan mee om eerlijk je verhaal je vertellen. VWNL probeert asielzoekers daarom ook bij te staan in deze gesprekken. Daarna beoordeelt de Integratie en NaturalisatieDienst (IND) over de aanvraag tot asiel. Zo’n 40 procent van de aanvragen krijgen een status. De rest wordt afgewezen en vaak volgt dan de gang naar de rechter. Weer wachten... Als je wel een status krijgt moet je vaak nog lang wachten omdat er lange wachtlijsten zijn voor huizen. Het beeld dat asielzoekers altijd voorrang krijgen bij het krijgen van een huis is dus ook niet correct.

Uiteraard hebben we het ook over Sahar gehad. Gerd Leers had net de dag voor ons gesprek gezegd dat meisjes die helemaal ‘verwesterd’ zijn niet meer terug gestuurd kunnen worden naar hun herkomstland. Dit telt alleen voor meisjes, want vrouwen hebben in landen als Irak, Afghanistan en Somalië een heel ander leven dan in Nederland. De mensenrechten worden daar voor vrouwen niet nageleefd. Vrouwen zouden daar nooit iets met hun studie kunnen gaan doen. De rechter was al tot deze conclusie gekomen, het IND ging echter in beroep. Gaat deze uitspraak alleen op voor Afghanistan of zou het ook gelden voor andere landen waar vrouwen geen rechten hebben? Het zou fantastisch zijn als hier meer duidelijkheid over komt.

Zoals je wellicht al opgemerkt hebt is de problematiek heel breed. Gelukkig wordt aan vele aspecten al gewerkt. Als werkgroep willen we ons gaan richten op de omstandigheden in AZC’s. We hebben best wat vragen: hangen de mensen er maar wat rond, of hebben ze een doel? Hebben de kinderen voldoende mogelijkheden voor educatie, sporten, etc. Zijn de kamers waarin de asielzoekers leven erg klein? Binnenkort hopen we een rondleiding te krijgen door een AZC en krijgen we wellicht antwoorden op onze vragen. Door middel van een fotocollage willen we proberen een juist beeld te schetsen van de omstandigheden.

Je hoort dus nog van ons!

Werkgroep Binnenland en Justitie

Wil je meedenken rondom de thema's Binnenlandse Zaken en Justitie? Stuur dan een mailtje naar Maarten van Ooijen, bestuurslid politiek binnenland (politiekbinnenland@perspectief.nu).