Een paar jaar terug liep ik stage bij een ministerie. Dat was een leuke tijd. Toch weet ik sinds dien dat rijksambtenaar niets voor mij is. Bij aankomst op het ministerie van Sociale Zaken voelde ik dat gelijk weer. Hordes met aktetassen en stropdassen snelde mij voorbij. Waar heen? Ik weet het niet. FNV jong voorzitter Jeroen Glas fluisterde "wat doen al die mensen toch?"

Op naar de kamer van de excellentie. Staatssecretaris Kleinsma is echt een tof mens. Ondanks dat ze lichamelijk gehandicapt is heeft ze echt overwicht in de groep. Veel politici zijn verliefd op hun eigen stem. Hun mond is soms tien keer groter dan hun oren. Dat geldt voor Kleinsma niet. Ze is echt oprecht geïnteresseerd in wat jongeren willen. Aan het einde van het gesprek bood ze aan om vanaf nu regelmatig in gesprek te gaan met de politiek jongeren organisaties om samen aan een oplossing te werken. Wow, wat een kans!!!

Na het ministerie op naar de Tweede Kamer. Pechtold van de D66 nodigde mij persoonlijk uit om eens bij hem langs te komen. Alhoewel hij maar met 3 zetels in de 2de kamer zit weet hij flink wat nieuws te maken. Ik moet zeggen dat ik hem ook wel grappig vind. Veel christenen zien hem als een wolf in schaapskleren. En inderdaad, D66 is nou niet de meest Christenvriendelijke partij. Maar ondanks grote politieke verschillen op veel vlakken zijn we zijn het eens over het hervormen van de AOW en de hypotheekrenteaftrek.

Kortom, het was weer Haags dagje. Ik begin mijn weg een beetje te kennen in de Haagse kaasstulp. Een vage wereld, maar wel een hele belangrijke. Als je daar de weg kent kun je veel voor elkaar krijgen. Hopelijk raak ik niet de weg kwijt!