Een paar maanden geleden viel er een uitnodiging op de deurmat van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap en adviesbureau Berenschot om een zogenaamd Cultuur College te volgen. Hierbij krijg je een indruk van muziek, theather enzo. Op zich wel leuk. Voordat ik wil pleiten voor het afschaffen van de kunst subsidie wil ik wel weten wat de zin en onzin is.  
 
In Enschede speelde opera 'Hotel de Peking' gisteren. Met hoge verwachtingen reisde ik naar het verre oosten. Een orkest van wel 30 man en nog eens cast van nog eens 20 zette een indrukwekkende stuk neer: na 5 minuten was ik de draad al kwijt en na nog eens 5 minuten begon ik met mijn hoofd te knikken. Shhh... Nee, opera is niet mijn ding.  
 
In de pauze ben ik brutaal rond gaan vragen. Vrijwel alle 50 mensen blijken fulltime betrokken te zijn bij het reisopera. Als bezoeker tel je heel wat neer voor een kaartje, maar het lijkt me niet afdoende om de kosten te dekken. Dan moeten er dus belastingcentjes bij.  
 
Is het terecht om belastinggeld uit te geven aan een handje vol liefhebbers van opera? Wat is de rol van kunst in onze samenleving? Het zijn vragen die me bezig houden. Op dit moment zie ik nog niet echt de toegevoegde waarde. Popmuziek is ook cultuur. En dat kan wel op eigen benen staan. Ik ben absoluut geen liberaal, maar moeten we hier niet gewoon het marktmechanisme toepassen? De komende maanden zal ik vaker met de elite op stap gaan. Wie weet dat ik nog van gedachten verander...(to be continued)