Bijdrage van ChristenUnie Tweede Kamerlid Gert-Jan Segers als lid van de vaste commissie voor Koninkrijksrelaties aan een algemeen overleg met minister Plasterk van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Onderwerp:   Verzamel algemeen overleg Koninkrijksrelaties (Voorheen: Actieplan kinderrechten in het Koninkrijk)

Kamerstuk:    31 839          

Datum:           2 juli 2015

De heer Segers (ChristenUnie): Ik kijk inderdaad met enige jaloezie naar mijn buurman. Ik zit er iets formeler bij, maar wel een stuk warmer.

De heer Bosman (VVD): Dit is ook formeel!

De heer Segers (ChristenUnie): Ja, dat is waar.

Voorzitter. We moeten met een ernstig onderwerp beginnen, namelijk de dramatische arrestatie en dood van Mitch Henriquez. Ik dank de minister voor zijn reactie en het feit dat hij contact heeft gezocht. Ik heb bij de commissie voor Veiligheid en Justitie om een brief gevraagd, en dat verzoek is heel breed ondersteund, Kamerbreed eigenlijk. Hier moeten we van leren. Maar dat is inderdaad de V en J-kant. Ik neem aan dat de contacten met de Arubaanse gemeenschap ook gelden voor de Arubaanse gemeenschap hier. Nu de spanning hoog oploopt in de Schilderswijk, is het cruciaal dat ook deze minister daar een rol ziet. Ik denk dat dit belangrijk is. Ik spreek mijn grote waardering uit voor de reactie van de familie, die heel de-escalerend is. Zij hebben mooie woorden gesproken. Zij zijn natuurlijk ontzettend verdrietig. Er is een herdenkingsmis voor Mitch georganiseerd. De familie heeft onmiddellijk heel rustige woorden gesproken. Dat is indrukwekkend op zo'n moment. Ik hoop dat de demonstranten, of wat daarvoor doorgaat, in de Schilderswijk aan de reactie van de familie een voorbeeld nemen.

Ik wil een aantal onderwerpen langslopen. Ik begin met de geschillenregeling, om maar weer af te dalen naar het alledaagse. Ik heb kennisgenomen van de onderhandelingen en de verschillen die er zijn. Hoe dicht bij een akkoord zijn we volgens de minister? De meningen lopen uiteen over dit cruciale onderwerp dat er al heel lang ligt. Zeker vijf jaar na 10-10-10 is het cruciaal om hier een punt achter te zetten en te komen tot een goede geschillenregeling. Graag hoor ik van de minister een inschatting op dit punt en ik hoop op wijsheid om hier verder de gesprekken over te voeren.

Door het actieplan kinderrechten werden wij met onze neus op de feiten gedrukt. De kinderrechten in ons Koninkrijk zijn niet op orde, werd ons met zoveel woorden duidelijk gemaakt door het Committee on the Rights of the Child (CRC) van de VN. Het verbeteren van kinderrechten is inderdaad niet alleen een aangelegenheid van de afzonderlijke landen, maar voor het hele Koninkrijk. Het is dus ook een verantwoordelijkheid van deze minister. De oprichting van een taskforce is positief, maar in hoeverre heeft die genoeg mandaat om veranderingen te bewerkstelligen, vooral omdat we met verschillende landen te maken hebben? Een paar jaar geleden waren de UNICEF-rapporten een eyeopener. Wat erin stond was schokkend. Nu liggen ze er echter al een tijdje. Toen ik de verschillende stukken las, kon ik me niet aan de indruk onttrekken dat er wel kleine stappen zijn gezet, maar dat de grote veranderingen in de praktijk nog uitblijven. Daar maak ik me wel zorgen over. Het onderwerp kinderrechten staat op de bestuurlijke agenda. Vorig jaar ontvingen we het actieplan kinderrechten. Deze week ontvingen we van elk land een addendum. Deze verschillen in aard en omvang. Wat is de status van deze rapporten? Verbindt de minister consequenties aan deze rapporten? En zo ja, welke?

Ook door de wisseling van bestuur op de verschillende eilanden heeft het dossier kinderrechten stilgestaan. Er kan alleen daadwerkelijke verbetering komen als er goede coördinatie plaatsvindt. Terecht geeft UNICEF aan dat op de meeste eilanden coördinatie ontbreekt. Het vreest dat dit de implementatie van het plan zal stokken. Daar krijg ik graag een reactie op van de minister.

Het actieplan heeft vijf speerpunten. Een daarvan is het safety net. Er ligt een plan om dit jaar nog een safetynetconferentie te organiseren. Ik begreep dat dit heel lastig gaat worden. Dat zou ontzettend jammer zijn. Graag hoor ik of er inderdaad vertraging te verwachten is of dat die plannen doorgaan.

Tijdens de begrotingsbehandeling is er een amendement ingediend door collega Van Laar en mijzelf om 3 miljoen beschikbaar te stellen voor het verbeteren van de positie van kinderen in Caribisch Nederland. Ik ben heel benieuwd naar de plannen. Ik neem aan dat het niet alleen maar het overmaken van geld is, maar dat er ook echt over goede plannen wordt gesproken en dat er sprake is van een doelgerichte en duurzame besteding van die 3 miljoen. Ik hoor daar graag meer over.

Dank voor de beantwoording van schriftelijke vragen over huiselijk geweld op Bonaire. Ik ben blij dat er een Eigen Kracht-conferentie georganiseerd gaat worden en dat is toegezegd dat dit ook op de andere eilanden wordt gedeeld als dit een succes is. Ik word graag op de hoogte gehouden van vorderingen op dat punt.

In de meerjarenprogramma's wordt invulling gegeven aan de eilandelijke ontwikkelplannen. Deze plannen zijn belangrijk omdat zij een basis vormen om het voorzieningenniveau verder op peil te brengen. De plannen zijn ons toegestuurd, maar tegelijkertijd lees ik dat deze plannen de komende periode nog moeten worden uitgebouwd. Hoe gaat dit traject verder?

Ik kan me voorstellen dat collega Hachchi straks zal spreken over de Isla-raffinaderij, maar ik wil daar ook even op ingaan. We hebben er bij verschillende gelegenheden over gesproken. Steeds is de vraag welke verantwoordelijkheden daar liggen en welke bij ons. Ik zou willen benadrukken dat wij medeverantwoordelijk zijn. Het raakt de relatie. Als wij mogelijkheden hebben en een bijdrage kunnen leveren om tot een goede oplossing te komen, zodat de gezondheid van de bewoners daar centraal komt te staan, dan moeten we dat benutten. Zo kan er een einde komen aan de enorme vervuiling die daar plaatsvindt.

De heer Bosman (VVD): Dat zijn mooie woorden, maar wat wil de ChristenUnie precies? Kunt u met een concreet voorstel komen? Moet er meer geld bij? Nemen we het over? Maak het nou eens precies: wat biedt u de mensen van Curaçao aan?

De heer Segers (ChristenUnie): Ik zou willen dat de minister erkent dat hij hierin een rol heeft te spelen. Het is primair een lokale aangelegenheid -- dat is absoluut waar -- maar het raakt de gezondheid van de bevolking. De bevolking kijkt ook onze kant op. Ze staan voor een dichte deur en richten zich tot Den Haag. Dan wil ik dat de minister de telefoon pakt en zijn contacten aangrijpt om te doen wat nodig is om de gezondheid van de bewoners daar te verbeteren.

De heer Bosman (VVD): Dat is wel bijzonder. We spreken nu de Nederlandse minister aan, maar op Curaçao is ook een minister van Volksgezondheid. Er zijn democratisch gekozen Staten. Dat zijn mensen met partijprogramma's. Er worden allemaal keuzes gemaakt op dat eiland. U zegt dus dat de democratie daar klaarblijkelijk niet sterk, goed of slim genoeg is om het zelf te doen en dat de Nederlandse minister dan maar moet ingrijpen. Bent u van mening dat de mensen het daar niet aankunnen en dat de democratie op Curaçao niet sterk genoeg is?

De heer Segers (ChristenUnie): Ik ben van mening dat we elkaar niet moeten loslaten in het Koninkrijk, ook niet als het gaat om zoiets fundamenteels als de volksgezondheid. Mensen hebben grote zorgen. Dan kan het in een uitzonderlijk geval inderdaad gebeuren dat mensen met de neus tegen de muur lopen en voor dichte deuren staan. Een telefoontje, een duwtje of zacht ingrijpen van de minister kan heel heilzaam zijn. Ik hoop echt dat dit vooral heilzaam zal zijn voor de gezondheid van de bewoners daar.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.