Datum:           18 juni 2015

Mevrouw Dik-Faber (ChristenUnie): Voorzitter. De omvang van het basispakket is een van de zekerheden waar je op kunt bouwen als je ziek wordt. Daarom is het belangrijk dat wij vandaag een zorgvuldig debat hierover voeren. Mijn fractie is blij dat de minister besloten heeft om de kraamzorg in het basispakket te houden. Datzelfde geldt voor het vergoeden van foetale chirurgie bij spina bifida. Het is mooi dat deze succesvolle behandeltechniek ook voor Nederlandse vrouwen beschikbaar komt.

Afgelopen dinsdag kreeg de commissie de petitie van Anders niet minder aangereikt. Meer dan 41.500 handtekeningen zijn er verzameld. Die zijn allemaal van mensen die niet willen dat de NIPT standaard wordt aangeboden in Nederland. Wil de minister in gesprek gaan met de initiatiefnemers van deze petitie alvorens zij een besluit neemt over de NIPT? Nu worden wekelijks tientallen buisjes bloed gescreend in België. Door de nieuwe pakketmaatregelen wordt vervolgonderzoek in Nederland vergoed, omdat de NIPT niet helemaal sluitend is. De ChristenUnie begrijpt dit besluit van de minister. Van het afreizen naar België gaat echter een precedentwerking uit en die wil mijn fractie uitsluiten. Is de minister dat met ons eens?

Ik had een vraag over de apotheken, maar volgens mij is daar al een schriftelijke procedure voor gestart. Daarom laat ik dat deel van mijn bijdrage achterwege.

Ik sluit mij wat betreft de hoorhulpmiddelen aan bij alle voorgaande sprekers. Ook wat betreft het onderwerp fysiotherapie doe ik dat.

Er is veel te doen over dure geneesmiddelen tegen kanker. Nu al krijgt de helft van de kankerpatiënten niet altijd of niet direct de beste behandeling omdat deze te duur is. Ook leveren ziekenhuizen zorg die niet volledig vergoed wordt. De zorguitgaven aan kanker zullen tot 2030 stijgen naar 9,1 miljard euro. De minister staat voor een heel groot vraagstuk en de ChristenUnie wil heel graag meedenken. Voor ziekenhuizen zijn er op korte termijn oplossingen nodig. Hoe kijkt de minister aan tegen een apart financieel kader voor dure medicijnen of tegen het vergoeden van dure medicijnen op basis van nacalculatie, zoals de NVZ voorgesteld heeft? De ChristenUnie denkt dat de omvang van dit probleem te groot is voor ons land alleen en dat er allianties nodig zijn met andere Europese landen. Wat gebeurt er al op dit gebied? Wat is de minister op korte termijn van plan?

Omdat mijn tijd nog niet op is, heb ik een vraag over de plastische chirurgie. Een aantal sprekers heeft dit onderwerp al aan de orde gesteld. Ik heb een vraag gekregen van een vader met een jonge tienerdochter die besloten heeft om haar kindje te houden. De bevalling heeft plaatsgevonden en nu heeft ze ontzettend veel fysieke complicaties daarvan, zoals zwangerschapsstriemen. Het meisje zit helemaal in de put en heeft niet alleen ggz nodig, maar ook plastische chirurgie. Valt de behandeling van zo'n meisje nu wel of niet onder het basispakket? Die vraag wil ik graag beantwoord zien.

Nu kom ik op het punt van echtscheidingen. Een slechte partnerrelatie is een risicofactor voor lichamelijke en psychische klachten met bijbehorende zorgconsumptie. De zorgconsumptie van gescheiden mensen ligt 50% tot 100% hoger dan die van mensen die niet in scheiding liggen. Relatieconflicten hebben ook een negatief effect op de ontwikkeling en het welzijn van kinderen en op hun schoolprestaties. Scheidingen leveren dus veel persoonlijk leed op en kosten de samenleving jaarlijks meer dan 2 miljard euro. Relatietherapie is bewezen effectief. Wil de minister daarom overwegen om de behandeling van relatieproblemen opnieuw op te nemen in het basispakket?

Tot slot kom ik op het rapport van de Algemene Rekenkamer. Daaruit blijkt dat de helft van de ingecalculeerde kostenbesparing wordt gehaald uit pakketmaatregelen. Graag hoor ik de mening van de minister daarover. Wat mijn fractie vooral zorgen baart, is de opmerking in de brief van de minister dat het in de eerste plaats aan de zorgverzekeraars is om te beoordelen of zorg behoort tot de verzekerde prestaties. Dat leidt niet altijd tot iets goeds, zoals wij zien bij de glucosemeters. Het Zorginstituut en de zorgverzekeraars spelen ieder hun rol, maar uiteindelijk moeten besluiten over het basispakket wel maatschappelijk gedragen en democratisch genomen worden. Is de minister dat met ons eens?

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.