DEN HAAG - Tevreden achterover leunen is er voor politici die zich met onderwijs bezighouden niet bij, meent ChristenUnie-kamerlid Arie Slob. Natuurlijk is er de afgelopen jaren veel extra geld gekomen, maar er is nog minstens zo veel te doen, stelde hij gisteren bij de behandeling van de onderwijsbegroting.

Het kamerlid loopt nog maar negen maanden op het Binnenhof rond, maar heeft desondanks al een reputatie van een gedegen politicus opgebouwd. Zijn ervaringen in eerdere functies binnen het onderwijs komen daarbij goed van pas, erkent hij zelf.

Ondanks zijn korte aanwezigheid in Den Haag, ziet Slob de problemen in het onderwijs niet van grote afstand. ,,Ik zie mezelf als mede-probleemeigenaar. Het heeft geen zin je enkel af te zetten tegen het beleid van de bewindslieden en te wijzen op de geringe resultaten. Wij willen constructief meedenken en oog hebben voor nuanceringen.'´

Genuanceerd is dan ook het oordeel van het kamerlid over het beleid van de bewindslieden Hermans (VVD) en Adelmund (PvdA). ,,Positief is dat ze de verantwoordelijkheid zo veel mogelijk bij de scholen zelf neerleggen. GPV en RPF hebben altijd al gezegd dat de overheid niet meer in de melk te brokkelen moet hebben dan nodig is. Ook positief is dat de bewindslieden de scholen allemaal op één lijn gekregen hebben. Dat kun je wel uniek noemen.''

Maar de positieve inzet van Hermans en Adelmund komt in de praktijk te weinig uit de verf, meent Slob. ,,De trein hapert. Ze komen niet met een meerjareninvesteringsplan, waardoor kostbare tijd verloren dreigt te gaan. Ik proef de afgelopen tijd bij de bewindslieden enige euforie, terwijl er nog heel veel gedaan moet worden. We moeten de vaart erin houden.''

In het debat heeft Slob de bewindslieden en kamerleden dan ook een wijsheid uit het Bijbelboek Spreuken meegegeven. 'Wie met zichzelf is ingenomen, zoekt vergeefs naar wijsheid. Wie er voor openstaat, ontdekt haar gemakkelijk'. ,,De grote tekorten in het onderwijs nopen ons tot enige bescheidenheid'', licht hij toe.

Het lerarentekort is een van de grootste problemen, erkent Slob. Een probleem dat te maken heeft met achterstallig onderhoud. ,,Het is niet gek dat mensen in het bedrijfsleven niet in het onderwijs willen werken. Zodra ze hun nieuwe werkplek en salaris zien, weten ze wel beter. Ik kom op scholen, waar een gesprek met de directeur in de bezemkast moet plaatsvinden, waar de schoonmaak door vrijwilligers gebeurt omdat er geen geld voor is, waar geen plek is voor onderwijsassistenten, en waar de toiletten verouderd zijn.''

Er is kortom ondanks de vele extra investeringen nog steeds een tekort aan geld, meent Slob. Vooral de huisvesting van sommige scholen is er belabberd aan toe. Om die reden vindt het kamerlid het ook niet terecht dat minister Hermans de weg opent voor sponsoring in het onderwijs. ,,De overheid is verplicht garant te staan voor de basiskwaliteit van het onderwijs. Zolang die niet voldoende is, mag je die weg niet ingaan. Het zijn echt niet de probleemscholen, die van marktwerking beter worden. Ik neem het woord niet graag in de mond, maar sponsoring kan wel de tweedeling in het onderwijs in de hand werken.''

Ook een ander aspect baart hem zorgen. Tijdens de begrotingsbehandeling gisteren heeft hij aandacht gevraagd voor de toenemende kosten voor ouders. ,,Sommige ouders gaan noodgedwongen extra betaald werk doen om het hoofd boven water te houden. Ook horen we dat kinderen bepaalde boeken niet hebben, omdat hun ouders het complete boekenpakket niet meer kunnen betalen. Ik betwijfel of Hermans en Adelmund voldoende beseffen wat de toename van schoolkosten betekent voor ouders die het niet zo breed hebben.''

Het is niet de enige kloof tussen politiek Den Haag en het veld die Slob sinds zijn aantreden als kamerlid heeft ervaren. Vaak weten Haagse politici niet precies wat er op scholen leeft en hebben ze bijvoorbeeld een te negatief beeld over hoe scholen invulling geven aan de basisvorming en het studiehuis.

Wat Slob helemaal frappeert, is de voortdurende druk die er op artikel 23 van de Grondwet over de vrijheid van onderwijs wordt uitgeoefend. ,,Ik had me voorgenomen om er alleen over te beginnen als het echt nodig was. Maar ondertussen hebben we al heel vaak in de Kamer over artikel 23 gesproken.'' Het ChristenUnie-kamerlid constateert vooral bij D66 en GroenLinks weinig oog voor de waarde van de onderwijsvrijheid in de Nederlandse samenleving.

Bron: Nederlands Dagblad

door Marc Janssens