Bijna twee weken geleden, op donderdag 22 september, vertrok ik samen met bestuursgenoot Niels Rijke naar Suriname. Bijna een jaar geleden - op 23 september 2010 - nodigde Carl Breeveld (parlementslid in Suriname) ons uit om een uitwisseling aan te gaan met de jongeren van zijn DOE-partij. Vlak voor de zomer kwam deze wens in een stroomversnelling en gaf de ChristenUnie aan deze reis graag financieel te faciliteren. Hierna is in overleg tussen DOE en PerspectieF een trainingsprogramma opgesteld, waarin we aandacht zouden besteden aan christen-zijn in de politiek, standpuntvorming, leiderschapstraining, debattraining & presentatietechnieken. We hebben daar een groep van twaalf enthousiaste jongeren getraind. De verslagen (deel 1 en deel 2) zijn terugte lezen. Ook heb ik voordat we afreisden een interview gehad met de Wereldomroep.

Wat mij aan Suriname opviel is de open cultuur en de gastvrijheid. Op geen enkel moment heb ik me een toerist gevoeld die continu bekeken werd. We konden ons vrij door te straten begeven, ook zonder dat we in gezelschap waren van Surinaamse vrienden. Je moet alleen wel de nodige taxichauffeurs ontwijken die je proberen over te halen om de benenwagen te laten staan. Iets wat ook opvalt als je door de straten loopt is de hoeveelheid religieuze uitingen. Taxibusjes met christelijke teksten erop, hindoestaanse tekens op gevels, maar ook moskeeën naast synagogen. Een bizarre tolerantie, zeker als je de temperatuur van het Nederlandse debat over de multiculturele samenleving in je achterhoofd houdt.

Ik heb mezelf de vraag gesteld wat waardevoller is: een eerste wereldland zijn met welvaartscultuur of derdewereldland met dergelijke tolerantie. Mijn antwoord? Echt geluk zit ‘em niet in de welvaart, dat is duidelijk. Ik hoop dat wij in dat opzicht wat meer naar Suriname toegroeien.

Afgelopen zondagmorgen kwamen wij terug uit Suriname. Gelukkig kon ik de rustdag gebruiken om een beetje bij te komen en weer de eigen vertrouwde kerk van binnen te zien. Maandagavond stond er weer een bestuursvergadering op de agenda, waarin we gesproken hebben over het jaarplan, het meerjarenprogramma en het nieuwe politiek programma. Al deze documenten ga je tijdens het congres terug zien komen!

Dinsdagavond had ik een bijeenkomst bij vastgoedonderneming TCN in Utrecht. Daar was ik met de Wijffels Masterclass Besturen. Deze masterclass bestaat uit 20 bestuurders (voornamelijk voorzitters) van jongerenorganisaties. Dinsdagavond spraken we met TCN-baas Rudy Stroink over zijn ervaring met een groot bedrijf (op top 400 werknemers en 1 miljard euro aan bezittingen) en hoe hij mensen gemotiveerd wist te houden. Een bijzondere man! Hier kan je trouwens een documentaire zien over hoe hij in de crisistijd het hoofd boven water heeft gehouden. Een mooi inkijkje in het hoofd van een groot leider.

Woensdagavond 5 oktober hebben we een lezing georganiseerd over GPV en RPF, de twee voorlopers van de partij. Het was een mooie avond met een leuke opkomst van PerspectieF’ers. Het ND besteedde er aandacht aan, zodat je een beknopt idee van de avond krijgt.

Vanavond heb ik een avondje vrij. Nouja, vrij is een ruim begrip. Ik gebruik de tijd om deze blog te schrijven, net als het voorwoord voor het jaarplan, en ik heb de tijd om het godsdienstvrijheidproject waar we mee bezig zijn wat verder uit te werken. En mailtjes en telefoontjes blijven de hele week door de nodige tijd in beslag nemen. Het blijft een mooie job: voorzitter zijn bij PerspectieF. Alleen van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat ben je er wel op meer of minder intensieve manier mee bezig. Zoals vandaag, als je een dagje studeren hebt ingepland, gaat er ongemerkt wel weer twee uur in telefoontjes of spoedmailtjes zitten. Maar dat hoort erbij. Ik ben er nog altijd trots op deze vereniging te mogen leiden. Dus ik blijf ook komende tijd vol energie doorgaan om PerspectieF op de kaart te zetten. Samen met alle andere PerspectieF’ers, want we doen het met elkaar!