Kanaleneiland staat niet bepaald bekent om haar vriendelijke en luxe uitstalling. In de wijk wonen veelal allochtonen die laagopgeleid zijn en moeite hebben om een baan te vinden. De wijk is vooral bekent geworden doordat jongeren er de boel terroriseerden. Gelukkig zijn er inmiddels talloze mensen die zich het lot van de wijkbewoners aantrekken. Peter Jansen begon 6 jaar geleden met een droom om als christen contact te maken met moslims en hun te helpen. Nu, na jaren inzet, kent hij een groot deel van de bewoners. “Als je de mensen kent zijn ze eigenlijk heel aardig”.

De voedselpakketten bestaan uit de meest basale levensmiddelen. Toch blijkt keer op keer dat er mensen zijn die zo’n laag inkomen hebben of zoveel schulden hebben dat ze zelfs deze goederen niet kunnen betalen. Zo kwamen we bij een gezin met een aantal kinderen waarvan de vader in Turkije in de gevangenis zit en de vrouw er alleen voor staat. De blik in haar ogen bij het ontvangen van het voedsel was echt ontroerend. Op deze manier wordt het vertrouwen hersteld wat door jarenlang in een hoek zetten van moslims is weggezakt.

Peter kan rustig z’n auto zonder de deur op slot te zetten buiten laten staan De mensen vertrouwen hem. Stilletjes ben ik daar best jaloers op. Ik ben zelf ook niet iemand die als ik een groepje Marokkaanse jongeren zie praten daar even bij ga staan. Toch blijkt dat juist dat soort spontane acties goed zijn. Er is hoop voor Kanaleneiland!

Als kandidaat gemeenteraadslid voor Utrecht zet deze ervaring mij wel aan het denken over wat de rol van de overheid is bij het bestrijden van armoede. Wat is armoede? Iedereen heeft recht op een uitkering. Die zou eigenlijk afdoende moeten zijn. Toch blijkt dit soms niet het geval. Dan is het maar goed als er mensen zoals Peter zijn die dit gat opvullen. Genoeg stof om over na te denken voor de komende tijd!