door Marcel Benard; verschenen in het Nederlands Dagblad van 20 augustus 2004

Het geweld in de regio Darfur, in West-Sudan, duurt voort. Volgens PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie, is er een manier om de bevolking te helpen: een olieboycot.


De beelden uit de Sudanese regio Darfur staan ons allemaal duidelijk op het netvlies. Mensen lijden verschrikkelijk en het is onze plicht hen te helpen. Dat kan door nu noodhulp te geven. Doet u dat ook vooral.

Maar de bevolking van Darfur wordt nog meer geholpen wanneer er een olieboycot tegen Sudan komt. Dat is de enige manier om de fundamentalistische regering in de hoofdstad Khartoem te stoppen.

De Sudanese regering te stoppen is hard nodig. Uit onderzoek van Human Rights Watch is gebleken dat deze regering milities, de Janjaweed, betaalt en opdracht geeft om Afrikaanse Sudanezen te vermoorden en te verkrachten. Via de milities probeert de Arabisch-Sudanese regering een etnische zuivering door te voeren. Deze genocide is de grootste humanitaire ramp op het Afrikaanse continent op het moment.

Olie

Sinds een aantal jaren beschikt Sudan over een oliepijplijn van de olievelden in het zuiden naar de havenstad Port Sudan. Volgens De Groene Amsterdammer lag in juni de productie van olie op 345.000 vaten per dag. Dat levert per jaar miljarden euro's op. Van dat geld gaat veel naar de regering, die het gebruikt om wapens te kopen en de milities te betalen.

Een olieboycot zou de Sudanese regering dwingen de militaire uitgaven te beperken. Dat zou een rechtstreeks effect hebben op de activiteiten van de milities. Daarmee is de bevolking in Darfur het meest gebaat.

De kwestie in Sudan heeft uiteraard de aandacht van de Verenigde Naties. Die namen een resolutie aan, waarin de Sudanese regering werd opgeroepen binnen dertig dagen een begin te maken met de ontwapening van de Janjaweed.

Het grote gebrek in deze resolutie is dat er niet gesproken wordt van sancties. In feite krijgt het regime in Khartoem alleen maar meer tijd om de genocide door te zetten.

Inmiddels wordt ook al een tijd gesproken over het sturen van een internationale troepenmacht. Het is de vraag of zo'n maatregel even effectief is als een boycot. Sudan is 74 keer zo groot als Nederland. Er valt niet te verwachten dat een internationale troepenmacht dat immense gebied snel onder controle kan krijgen. Daarbij is het dweilen met de kraan open, wanneer de Sudanese regering met oliegeld de milities blijft steunen.

Wij roepen minister Bot (Buitenlandse Zaken) op zich voor zo'n boycot sterk te maken in EU- en VN-verband. Met een olieboycot is de bevolking van Darfur meer gebaat dan bij uitstel van sancties tegen de Sudanese regering. Tijd is van levensbelang.


Marcel Benard is voorzitter van PerspectieF.