Godsdienstvrijheid is een belangrijk grondrecht. Zeker als je naar christenvervolging kijkt in overwegend islamitische landen mogen wij echt letterlijk in onze handen klappen. De islamitische meerderheid tolereert christenen simpelweg niet. Ook het toepassen van de Sharia, maar hoe zit dat eigenlijk als christenen de meerderheid in handen krijgen? Natuurlijk weet ik dat we in een seculiere staat leven, maar toch is het een leuke gedachteoefening. Het zou zomaar kunnen dat hier het verschil tussen de ChristenUnie en de SGP duidelijk wordt;

Als enige ChristenUnie man in een SGP gezelschap durfde ik het toch aan om even een paar kritische noten aan onze broeders voor te leggen. "Jullie claimen een recht, wat je anderen ontzegt". Oei, die kwam hard aan. "Hoezo?". "Nou, onze vrijheid als Christenen staat bij godsdienstvrijheid in de grondwet. Maar als een andere godsdienst zich daar op beroept mag dat niet? Dat is niet geloofwaardig. Geloof en politiek hebben alles met elkaar te maken, maar kerk en staat is een heel ander verhaal."

Als Christenen hebben we zeker een evangelisatie missie in ons leven. En ook in de politiek moeten we getuigen van Jezus. Laten we een zoutend zout zijn! Maar we moeten wel de democratische spelregels accepteren. En dat betekend dat iedereen gelijk is voor de wet. Je kan dus niet zelf een beroep doen op een recht, dat je anderen ontzegd, i.e. bijzonder onderwijs.

Ten diepste ging de discussie over het o zo moeilijke woordje 'theocratie'. Ik moet zeggen dat ik er ook nog niet alles van snap. Maar ik ga me er wel mee bezig houden de komende tijd.

Helaas moest ik weer op tijd de trein naar de vertrouwde randstad nemen. Maar ik weet zeker dat ze in het hoge noorden tot in de kleine uurtjes doorgegaan zijn...to be continued!