Eindelijk eens een afspraak dicht bij huis. Aan de oude gracht bij kasteel Oudaen in Utrecht ontmoeten we elkaar. Peter is lang voorzitter geweest van het curatorium van het Wetenschappelijk Instituut van de ChristenUnie. Later is hij naast zijn baan in het onderwijs partijvoorzitter geworden. Een hele verantwoordelijkheid. Zeker nu we in de regering zitten.

Peter ziet het als zijn hoofdtaak om de algemene lijn van de partij in de gaten te houden. Daar kan ik me wel in vinden. De verleiding is groot om je als voorzitter overal tegenaan te gaan bemoeien, maar daar schiet je uiteindelijk niet zo veel mee op. Ook binnen PerspectieF moeten de leden het vooral doen. Als voorzitter heb je een regie rol. Een beetje initiëren en corrigeren waar nodig.

Gaande weg dwalen we een beetje af van de politiek en hebben we het meer over filosofie, een gedeelde passie van ons. Waarom denken mensen zoals ze denken? Waarom verschillen we van mening? Waarom bestaan er überhaupt verschillende politieke partijen?

Zo komen we ook bij de vraag waar de ChristenUnie nu eigenlijk voor staat. Je kan dan met algemene antwoorden komen als ‘een Christelijk Sociale visie op de maatschappij'. Toch zeggen die soort termen op zichzelf niet zo veel. We concluderen dat er nog veel aan visievorming gedaan moet worden. Er moet een duidelijk streefbeeld komen. Vervolgens kunnen we daar naar toe blijven werken. Op die manier staan we sterker.

PerspectieF heeft ook volgens Peter een belangrijke rol hierin. De naam van onze vereniging zegt het eigenlijk al. We moeten een toekomst PerspectieF bieden. Dat kan heel concreet. In hoeverre willen wij rijkdom (her)verdelen. Hoe moeten we omgaan met het milieu. Allemaal dingen waar ik mee aan de slag wil. Met veel enthousiasme schudden we elkaar aan het einde de hand. We kunnen er weer tegenaan!