Warmte

Het is een rare tijd, zo aan het einde van het jaar. Die laatste week voor het nieuwe jaar 2008; jaaroverzichten kunnen niet ontbreken, de inkoopgekte, haastig gaan mensen oliebollen bakken en kijken vooruit wat 2008 gaat brengen.

Dinsdag en woensdag was het weer 25 en 26 december: kerst. Zelf krijg ik steeds minder met die feestdagen. Steeds meer wordt je geconfronteerd met de hopeloosheid van kerstmis: opgelegde gezelligheid; kunstmatige warmte en o, niet te vergeten hoop voor de wereld. Die laatste gedachte heeft mij dit jaar des te meer geraakt, de Hoop van de wereld. Jezus, het middelpunt van de geschiedenis die het oude systeem verving en genade schonk zodat wij nu kunnen genieten en kunnen leven vanuit die Hoop. Wat was dat een rustmoment. Een mooie opmerking die ik daarbij hoorde was dat ik van Jezus leer naar voren te kijken. Hij is ons voorgegaan in een nieuwe tijd en een nieuw verbond.

Er viel mij een krantenbericht op, levering van energie wordt een Europees strategisch doel: De gegarandeerde levering van energie moet een strategisch doel van het gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid van de worden. Dat schrijven de ministers Verhagen en Van der Hoeven in het Het Financieele Dagblad. Mooie boel is dat. Als het over energie gaat, raakt dit automatisch Rusland, aangezien zij de belangrijkste energieleverancier is van Europa. Nu was ik de laatst tijd bezig met de verhouding tussen Rusland en de Europese Unie (EU). Het viel mij op dat Rusland de Europese agenda wist te beheersen aangezien zij de kracht en de kern van een internationale organisatie wist te ondermijnen, namelijk eenheid. ‘Today, it is the Kremlin that sets the agenda for EU-Russia relations, and it does so in a manner that increasingly defies the rules of the game,’ zei Joschka Fischer, voormalig Duitse minister van buitenlandse zaken. ‘The reason for that is the disunity of the EU. This must change.’ Europa heeft, door haar verdeelde houding zich afhankelijk gemaakt van Rusland. Dit werd onderhouden door het maken bilaterale energieafspraken, zoals afgelopen november met Nederland. Het kabinet zette nog even haar ‘Russische schaapjes op het droge’, nog even Europese verdeeldheid bevestigen door inkopen te doen voor nieuwe jaar. Het komt enigszins cynisch over, dat is het gevolg van het bericht waarin ‘Europa’ haar kwetsbaarheid ten opzichte van Rusland realiseert als het gaat om energieleverantie. Dit was al jaren bekend en wordt tot een paar maanden geleden onderhouden, ik vind het erg dubbelzinnig.

De warmte in deze kille tijd is te danken aan de Russische wijzen uit het oosten. Sluw en strategisch hebben zij gehandeld. Gelukkig leert de EU dat eenheid, ondanks het probleem ook hét sleutelwoord vormt. Rusland heeft Europa harder nodig, dan Europa Rusland. Kortom, er is hoop voor 2008. Die hoop is eenheid, dan ligt de kracht en het initiatief bij Europa.

Een goed nieuwjaar!

Geert de Jong
Politiek Commissaris Europa