Voorzitter,

Deze en volgende week vindt in Polen de wereld-klimaatconferentie plaats. In het kader daarvan worden we bestookt met rapporten van zo'n beetje ieder instituut dat zich met klimaat bezighoudt en al die rapporten hebben dezelfde boodschap: er moet meer gebeuren. Mooi dat wij uitgerekend vanavond dit agendapunt in de raad behandelen.

Wij staan aan het begin van een grote verandering, namelijk de "energietransitie". Onze gemeente moet een duurzame gemeente worden. Op 20 november hebben wij gezien en gehoord wat dit met onze inwoners doet: er zijn voor- en tegenstanders, ieder met hun eigen argumenten. Ondanks dat het gemakkelijk is de verschillen te zien en te benadrukken, ziet de ChristenUnie toch ook een belangrijke overeenkomst: wij willen allemaal deze aarde leefbaar houden en als het even kan beter doorgeven aan volgende generaties. Wij zijn maar een korte periode in deze wereld, maar wat wij nu doen, drukt voor lange tijd een stempel. Dat schept een grote verantwoordelijkheid, die wij – als rentmeesters van deze aarde – gezamenlijk hebben te dragen.

Wij hebben onszelf als gemeente de opdracht gegeven om in 2030 30% van onze energie duurzaam op te wekken. Dit gaan we niet redden door alleen onze daken te voorzien van zonnepanelen of alleen zonnevelden aan te leggen. Hiervoor is een mix van maatregelen noodzakelijk: beter isoleren van gebouwen, inzet van restwarmte vanuit de industrie voor verwarming, plaatsen van windmolens, gebruik van biogas (om maar een aantal mogelijkheden te noemen), maar zeker ook daken voorzien van zonnepanelen en het aanleggen van zonnevelden, het onderwerp van vanavond.

Omdat het gaat om een gezamenlijke opdracht wil de ChristenUnie stimuleren dat hier niet alleen initiatiefnemers beter van worden, maar ook onze inwoners en de gemeeente. De vraag is alleen: wie neemt het voortouw? En wie geeft het goede voorbeeld? Want we moeten grote stappen maken in een relatief korte tijd. Voorzitter, de ChristenUnie denkt dat het in eerste instantie de gemeente zelf is. In de motie die wij vanavond indienen, vragen wij daarom onder andere dat er binnen één jaar een uitvoeringsgereed plan ligt om de daken van alle gemeentelijke panden te voorzien van zonnepanelen. Daarnaast stimuleert de motie ook het gebruik van zonnepanelen op zoveel mogelijk andere daken binnen de gemeente. Dit moet zorgen voor maximale benutting van het dakpotentieel in energie-opwekking door de zon. En wij zien daarin ook nadrukkelijk een rol voor de commerciële partijen die graag hun plannen voor zonnevelden willen realiseren op diverse locaties in de gemeente Hardenberg: in ruil voor toestemming voor de aanleg van x-hectare zonnevelden willen wij graag een tegenprestatie, ofwel in de vorm van een financiële bijdrage voor een fonds dat we vervolgens inzetten voor zonnepanelen op daken, ofwel in natura, waarmee we installatie van x-vierkante meter zonnepanelen op daken bedoelen.

Voorzitter, de ChristenUnie dient daarom een motie in, waarvan het dictum als volgt luidt:

Draagt het college op om

• bij de uitwerking van de randvoorwaarden te bedingen dat het bevorderen en stimuleren van zonne-energie op daken daarin wordt opgenomen en dat concrete projecten onderdeel worden van de bijdrage van initiatiefnemer aan zowel de omgeving als de energiedoelstelling van de gemeente;
• binnen drie maanden te komen tot een concreet plan dan wel een coöperatie die daken voor zonne-energie gaat faciliteren voor particulieren en bedrijven in de gemeente;
• een plan te ontwikkelen om binnen één jaar de eigen daken van de gemeentelijke gebouwen te bedekken met zonnepanelen.

En gaat over tot de orde van de dag.

Voorzitter, we hebben al benadrukt dat het belangrijk is de energietransitie en het daarvoor noodzakelijke "omdenken" gezamenlijk op te pakken en vorm te geven. De ChristenUnie hoopt daarom van harte dat deze motie op raadsbrede steun kan rekenen. Op wereldwijde schaal zal de gemeente Hardenberg het verschil niet maken, maar we moeten ergens beginnen. Verandering – en zeker een grote zoals deze – is niet altijd gemakkelijk, maar we hebben eenvoudigweg geen keuze: wij zijn het verplicht aan de na ons komende generaties.