NESTOR

Tijdens de laatste raadsvergadering van 2008, is het de gewoonte dat Bertus Kerssies, als  'de nestor van de raad' de raad toespreekt. Zoals we inmiddels van hem gewend zijn, combineert hij hierin een luchtige toon met een diepere betekenis. Hieronder volgen een aantal passages.

Terugblik 2008

De evaluatie van de toekomstvisie leerde ons dat wij nog steeds op de goede weg zijn. Het systeem van de gelaagdheid werkt nog steeds goed. Eén punt van discussie  kwam naar voren : Hoe gaan wij om met het overmatig alcoholgebruik?  De partijen kunnen elkaar daar moeilijk in vinden. Wel of niet handhaven? Wel of niet achter de voordeur kijken? Keten wel of niet sluiten ? Waar moeten wij ons op concentreren op de ouders of op de kinderen of beide?De bebouwing van de markt is klaar; de meeste winkelruimte is bezet. Helaas heeft niet iedereen het volgehouden. Maar alles bij elkaar zal het nog een jaar of drie nodig hebben voordat goed geëvalueerd kan worden. Hetzelfde geldt voor het betaald parkeren; de kinderziekten zijn er wel uit. Of iedereen eraan gewend is, is nog maar de vraag. Financieel gaat het ons voor de wind, zo goed dat de O.P.V. verzuchtte “bij zoveel geld kun je geen oppositie voeren”. In mijn vorige toespraak, eind vorig jaar,  was het hoofdthema de werkdruk van de raadsleden. Het toverwoord was toen besturen op hoofdlijnen. Jullie moeten voor je zelf maar invullen of dit is gelukt. Hebben wij meer ruimte gekregen voor onze achterban? Overigens...  hebben wij nog wel een achterban? Wil onze achterban zich nog wel verdiepen in de problemen in een gemeente? Worden wij beoordeeld op de programma’s / resultaten of op de krantenkoppen!

Er is wel meer ruimte gekomen, want verschillende raadsleden hebben zich kandidaat gesteld voor een zetel in het waterschapsbestuur. Of dit een goede zaak is moeten wij ons afvragen: is het verenigbaar: een raadslidmaatschap met een lidmaatschap van een waterschap ? Kom je jezelf niet tegen? Of moeten wij gewoon vaststellen het laten meedoen van politieke partijen is mislukt, omdat de partijen niet voldoende kandidaten hebben?

Kredietcrisis

En dan overvalt ons de kredietcrisis  Het lijkt wel dat alles inéén stort. Weg waarde van de aandelen  Is ons pensioen nog wel waardevast? Heb ik überhaupt nog pensioen als ik 65 jaar word? We denken het op te lossen met geweldige hulp-programma’s. Vertrouwen is het toverwoord. Maar kunnen wij bankdirecteuren nog wel vertrouwen als zij zichzelf de grootste bonussen hebben gegeven...  Al deze vragen hoor je om je heen,  of misschien stellen wij ze ons zelf wel.Consequentie voor de gemeente zal o.a. zijn dat de woningbouw begint te haperen. Projectontwikkelaars willen meer zekerheid over de verkoop van de woningen alvorens ze beginnen met bouwen. De marges kunnen nog wel eens kleiner worden, omdat er werkhonger is. Wij zullen zien bij de aanbesteding van het gemeentehuis. De algemene uitkering van het rijk zal niet zoveel lager uitvallen, omdat het rijk de economie draaiende wil houden zal er veel geïnvesteerd worden. Wat de woningbouw betreft geeft het de gemeente Hardenberg ook kansen. Samen met de woningbouwcoöperaties kan nu ingezet worden op duurzame sociale huurwoningen. Dit bevordert de doorstroming, zodat er meer woningen vrijkomen van de lager betaalden. En het levert woningen op voor de jongeren en starters. Dit zijn maar wat oplossingen in de marge van het probleem.

Rechten en plichten

Maar ligt het probleem niet ergens anders? Is de kredietcrisis niet het debacle van de “hebzucht” ? Van de “ik”cultuur ? Van het nooit genoeg hebben, van het nooit tevreden zijn? Van het heel veel rechten hebben en weinig plichten ? Ten tijde van de kredietcrisis opende Kees Trimp een fractievergadering van ons met het lezen van het verhaal van de torenbouw van Babel. De mens begon zich te verheffen en dacht dat men tot in de hemel kon komen. God zei tot hier en niet verder en de toren stortte in en de volkeren werden over de gehele aarde verspreid. Er is niets nieuws onder de zon.Moet de economie niet anders ingericht worden?  Jaren geleden kwam prof Goudswaard al met “ de economie van het genoeg”. Hij kreeg weinig bijval. Is het nu niet een uitgelezen moment en kans om het geheel anders aan te pakken. Veel meer te kijken naar onze plichten en rechten. Ook in economisch opzicht. Plicht is belangrijk en noodzakelijk ! De mens en de samenleving komen niet in rechten maar in plichten tot vervulling. Recht is om te krijgen en plicht om te doen. Recht is er om gediend te worden en de plicht is er om te dienen. Hij, dat is de Here Jezus, kwam niet om gediend te worden maar om te dienen. Zolang meer welvaart leidt tot de claim van meer rechten en een afnemend besef van plichten bewerkstelligt,  dan is er het gevaar dat het omslaat in het tegendeel.Is dit niet de oorzaak van de afbraak van de verzorgingsstaat wat in het kapitalische Westen overal gaande is?

Een samenleving verslaafd aan techniek en materiële zaken komt niet toe aan het dienen van de naaste en gaat onvermijdelijk daarin aan zichzelf ten onder. Ik hoop dat regeringen  en besturen de moed hebben om voor een andere economie te kiezen, niet van de hebzucht, waar de rijken rijker worden en de armen armer.

Bertus Kerssies, december 2008