Allereerst komt deze motie van het CDA op een verkeerd tijdstip, in een verkeerd debat. De motie werd ingebracht in een debat over integratie. Hierdoor wordt een koppeling gemaakt tussen de integratie van moslims in Nederland en de sharia. Het gevaar bestaat dat moslims worden neergezet alsof ze allemaal de sharia willen invoeren, zoals ISIS in Irak en Syrië.

Dit wakkert helaas en ten onrechte angst aan onder een deel van de Nederlandse bevolking: ‘Dreigt de invoering van sharia hier? Wordt er stiekem een grote shariapartij opgezet?’

Dit terwijl een belangrijk deel van de Nederlandse moslims helemaal geen voorstander is van invoering van de sharia, en onder moslims grote verschillen bestaan over de invulling van wat de sharia eigenlijk behelst.

weerbare democratie

Ten tweede is het de vraag of het wenselijk is om politieke partijen te verbieden. Is het juist geen teken van de weerbaarheid van de democratie, als ideeën van partijen in het parlement kunnen worden bestreden, dus in het politieke debat? Dat lijkt ons zinvoller dan partijen die verwerpelijke standpunten hebben, te verbieden.

Neem nu de PVV-motie – ingediend tijdens hetzelfde debat – om alle moskeeën te sluiten. Dat gaat in tegen artikel 1 van de Grondwet. Moet de PVV verboden worden, omdat ze voorstellen doet die ingaan tegen de democratische rechtsstaat? Of moeten deze ideeën in het publieke debat bestreden en verworpen worden?

De motie van de PVV is vakkundig ‘weerbaar democratisch’ weggestemd (ND 29 november). Dit kan dan toch ook bij voorstellen om de sharia in te voeren? Ook deze antidemocratische geluiden dienen in het debat te worden weerlegd, met argumenten, niet via wetgeving.

Mensen de mond snoeren door partijen te verbieden, doet twijfels rijzen over de weerbaarheid van de democratie. Het weerleggen van verwerpelijke ideeën in het publieke debat verstevigt haar juist.

Europees verdrag

Nee, de democratie is niet bedoeld om wetten aan te nemen die de democratie om zeep helpen. Maar er zijn andere, betere manieren om dat te voorkomen. Niet door als wetgever bepaalde partijen te verbieden, maar wel door de rechterlijke macht de mogelijkheid te geven om wetten te toetsen aan de Grondwet.

Op die manier kunnen wetten die ingaan tegen de kernwaarden van de Nederlandse rechtsstaat, worden tegengehouden. Niet voor niets bepleit de ChristenUnie dit al jaren.

Bovendien geeft het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) al afdoende aan dat vrijheden er niet zijn om daar misbruik van te maken (artikel 17). Er zijn grofweg twee bedreigingen voor onze vrijheden: die van de grote meerderheid die de vrijheden van minderheden beperkt, en die van radicale minderheden die de vrijheden van meerderheden willen beperken. Naar beide toe biedt het EVRM momenteel robuuste bescherming.

Dit artikel verscheen op 3 december 2014 in het Nederlands Dagblad