The Speech
De reuring rondom ‘The Speech’ en de inhoud van de speech moeten tot op zekere hoogte geduid worden als iets positiefs. Het betekent namelijk dat een diepgaande discussie wordt aangezwengeld - er is reeds een debat aangevraagd in de Kamer, en hopelijk geldt voor andere lidstaten hetzelfde. Cameron stelt een drietal belangrijke punten aan de orde. 1) problemen in de eurozone zorgen voor fundamentele verandering in de EU; 2) Europa’s concurrentiepositie verslechtert; en 3) er gaapt een steeds groter wordend gat tussen de EU en haar burgers.

Langetermijn
Vooral het laatste punt is ontzettend belangrijk. Maar om het probleem van het democratisch tekort en de huidige problemen in de eurozone op te lossen moet eerst eindelijk diepgaand gereflecteerd worden over hoe Europa er over 50 of 100 jaar uit moet zien. Maar weinig partijen en instituten hebben een dergelijke langetermijnvisie klaarliggen: het blijft bij het blussen van brandjes, populistische uitspraken in de pers en het aanhollen achter de feiten.

Cameron stipt belangrijke punten aan en werpt interessante stellingen op. In zijn toespraak toont hij iets van een langetermijnvisie, niet heel duidelijk, maar het is meer dan we van Nederlandse partijen en politici doorgaans vernemen.

So long, farewell
Wat PerspectieF betreft is de visie van de Britten echter teveel gefocust op de interne markt, en hiermee doet het Europa te kort. Daarnaast lijkt Cameron te weinig oog te hebben voor de diplomatieke verhoudingen van de leiders van de lidstaten onderling. Door deze houding en door te dreigen met een referendum plaatst hij zichzelf en zijn land buiten de discussie. Dat zorgt op dit moment al voor gefronste wenkbrauwen, maar er komt een tijd wanneer de koek op is. Dan worden de Britten met liefde door de Duitsers, de Fransen en de Nederlanders, uitgezwaaid en in een bootje teruggeduwd naar het overzeese Londen. Dan zijn onze westerburen letterlijk dichter, maar figuurlijk verder van huis.

Janine Bontenbal
Internationaal Secretaris